Ένα δειλινό ανεξίτηλης λυχνίας
ανήμερο μιας ακροστιχίδας έρωτος
ανεπίλυτης, ανεξίθρησκης μουσικής
σαν το ρήγμα σε ένα ηφαίστειο
που γνώρισε πολλάκις την ομορφιά
και επέμεινε στα αθρόα βλέμματα του κοριτσιού
ο ήλιος ἐκρύβη ενδελεχώς
σε αναμονές για τριχρωμίες
του αέναου θέρους
του αέναου έρωτος
άλλωστε ο κόσμος δεν ξημερώνει αλλιώς

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.