Με ξεχνάς τα μάτια σου κλειστά
τα χείλη σφραγιστά
και χάνομαι στους δρόμους
Βεατρίκη πάψε να γελάς
Μου γελάς το δάκρυ σου νερό
το γέλιο σου κενό σαν τον αέρα
Βεατρίκη πάψε να γελάς
Με πονάς σκιά μεσ’ στη σκιά
σκορπάς σαν τον καπνό
και χάνεσαι στους δρόμους
Βροχή μια Κυριακή που μ’ έδεσες για πάντα
στα χρυσά μαλλιά σου
Βεατρίκη πάψε να γελάς
Η Μελπομένη είναι νομικός. Αγαπάει το φθινόπωρο, τα βιβλιοπωλεία, την τηλεόραση. Πιστεύει πως οι μέρες πληθαίνουν με την αφή, την πίστη και τον άνθρωπο. Το Ολόγραμμα φιλοξενεί τις συλλογές και τις διαθέσεις της. Γεννήθηκε το ‘94, έμαθε να διαβάζει με λεξικό και να γράφει. Σκέψεις της συνοδεύουν τις φωτογραφίες σας.