Αφρισμένα νερά
Κυανά και παλέτα ζωγράφου
Μυστηριακές αποχρώσεις
Ιαχές οργασμού απ’ το δωμάτιο Σονάτας στα πρόσκαιρα χρυσά μαλλιά που φέρνει το σεληνόφως
Η χημεία κάποιου Πικάσο
Πόσο τα κάνει διάφανα
Δόντια σιρίτια, κόκκαλα ανθρακικός ασβέστης
Του ήλιου ακίδες
Που να, τα τρυπούν
Κι εκείνα θάλλουν πορφύρα
Αιμόπτυση του ώριμου πότη
Του αλκοολικού στέμματα και παράσημο τιμαλφή
Η παραλίγο θανή
Η νόσος, ο βρόγχος
Η σάχλα σαν τρέχουν με μπογιά κόκκινη στο ράμφος θαλασσοπούλια
Λεπίδες που τη σάρκα οργώνουν
Θεριστές ερυθρών γλυφάδων
Θάλασσα απέραντη μαβιά
Χημεία και βάτος
Σαν τη χουφτώνει σάρκα τρυφερή παλάμη ματωμένη
Η πρώτη φορά της νεαρής κοπέλας
Και η πρώτη που της λεκιάζει
Εσώρουχο
Αφρισμένα νερά
Λευκά και κόκκινα
Ροζ επαναστάσεις παραζάλης
Παραφυάδες προπαγάνδας
Καθώς μειλίχιο εγγίζει το στέαρ
Κι έπειτα επιτίθεται
Παρεισφρέει αδειάζοντας μαύρο το δηλητήριο σε έξεργες φλέβες
Βόμβος μέλισσας
Που οριοθετεί, στοχεύει και στο μπράτσο γυμνό κεντρίζει
Πόσο τα κάνει διάφανα
Σαν λύχνοι του Αποσπερίτη μάτια
Δικά σου
Ίδια της Δέσποινας
Μέλι να στάζουν
Και ό, τι ας είναι να μέλλει σε μένα.
|
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art
Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.
Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
|
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
