Ανθίσαν και φέτος οι πασχαλιές α΄ στρ.
οι κήποι γιομάτοι κρίνα
και μες στα στήθια άδεις φωλιές
επρόσμεναν κι εκείνα.
Φορέσαν τα καλά τους οι εκκλησιές β΄ στρ.
αγέρι κρύο όμως εφύσα
χαμόγελα μισά στις αγκαλιές
επάγωσαν κι εκείνα.
Εχτύπησαν τα σήμαντρα τρεις φορές γ΄ στρ.
κι ο Ιούδας τα τάλαρα εφίλα
κρατούσε τις χούφτες του κλειστές
μα σκόρπισαν στη γη κι ετούτα.
Στολίστηκαν κι εφέτος οι πιστοί δ΄ στρ.
λευκά, κόκκινα ρούχα
στα χέρια τα λευκά κεριά
μα κάηκαν και τούτα.
Ακούστηκαν από παντού άγριες φωνές ε΄ στρ.
Εφτάσαν στα ουράνια!
Άγριες φωνές, σκληρές στριγκλιές
εσειούνταν τα ρουμάνια.
Επλάκωσεν θλίψη πολύ στ΄ στρ.
μαύρη βουή ακούστη
κι ένα πουλί, μαύρο πουλί κάθισε κι αναρωτήθη:
«Τι κάνει τούτος ο κόσμος ο τρελός; Πού πάει;
Γιατί εστολίσθη; Μήπως
αργά θυμήθηκε να πάει κατά τη δύση;»
Ανθίσαν και φέτος οι πασχαλιές ζ΄ στρ.
κι ο Μάης γλυκοχαιρέτα
μα ακούγονταν του πολέμου οι ιαχές
και οι πιστοί Ανάσταση επροσμέναν.
Βγήκαν οι νεκροί στις γειτονιές η΄ στρ.
και τον Χριστό επροσκύναν.
Ν.Μ. 26/3/2021
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
