Αυτός ήταν πάντοτε διαχυτικός
κι Αυτή, ήταν πάντοτε διστακτική.
Αυτός δεν έκανε ποτέ δεύτερες σκέψεις
κι Αυτή, ανέλυε τα πάντα με σχολαστικότητα.
Αυτός ζούσε πάντα τη στιγμή, το τώρα
κι Αυτή, έριχνε πάντα κλεφτές ματιές στο μέλλον.
Αυτός ήταν χείμαρρος
κι Αυτή, ήταν γαλήνια λίμνη.
Αυτός ήταν το ένστικτο
κι Αυτή, ήταν η λογική.
Αυτός ήταν βιβλίο ορθάνοιχτο
κι Αυτή, ήταν σωστό αίνιγμα.
Αυτός δεν έκανε στιγμή χωρίς Αυτή
κι Αυτή, δεν έκανε στιγμή χωρίς Αυτόν…”
_________________________________________________________
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
