αχ μάτια μου τι δειλός που μου ‘χεις γίνει!

εγώ σου’ δωσα όλα εκείνα που μπορούσα

και άλλωστε σε άφησα να με φωνάζεις Γιώτα

δε λέω, ήσουν μάγκας

με άφηνες να μιλώ και να διαβάζω

και πως έπεισες τη Λένα να βγείτε!

απορώ δηλαδή πώς άντεξες μακριά μου

α, πως τα κατάφερες να με ξεγελάς

ήμαστε φίλοι

σου χρωστώ δηλαδή και συ, αλλά εγώ πιο πολύ

αχ μάτια μου,

άκουγες κείνον τον τύπο της Σοφίας

που δεν ήθελε τα Χριστούγεννα και πίστευε στα μάγια

και ξέχναγες που υποσχέθηκες

πως θα γίνουμε κι οι δυο ό,τι αγαπάμε

εγώ θα ‘μουν τώρα φίλη σου

κι εσύ κείνος ο μάγκας που με άφηνε να μιλώ

και να διαβάζω, θα γινόσουν ιστορία, δε θα φοβόσουν πια


 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.