ΛΑΤΡΕΜΕΝΕΣ ΣΙΩΠΕΣ

Μόνο βουρκωμένα μάτια

Μ’ ανταριάζουν

Ένας στρόβιλος από νότες

Μιας φωνής που θέλω

Να φυλακίσω

Στα πλήκτρα της αφής.

Η μουσική της αγκαλιάς σου

Θα κλειδώσει μια καληνύχτα.

Δίψασα από τη Γη στην Αφροδίτη

Με συντροφιά μόνο κομήτες

Τόσο πύρινους κι αέρινους

Που ’σταζαν φως μοναξιάς.

Μια περιπλάνηση καρδιάς

Χωρίς αραξοβόλι

Ρευστή σαν τη μαύρη ζήση μας

Που τη χρωματίζουν

Οι ιριδίζουσες σταγόνες

Της ύπαρξής σου.

Πικρές προσμονές

Λατρεμένες σιωπές.

******

ΜΑΤΙΑ ΚΟΥΡΣΑΡΙΚΑ

Μάτια κουρσάρικα

Που όμως τα δάκρια

Τα κάνουν κρύσταλλο.

Κροταλίζουν από μέσα λυγμοί

Που με δροσίζουν

Σαν τους γεύομαι

Ήθελα ν’ άγγιζα

Τον κόκκο της σκόνης

Στην ξανθιά βλεφαρίδα

(Μια κίνηση έρωτα

Με διάστικτες νότες σιγής).

Δεν θα συνωμοτήσει το Σύμπαν

Να τυλιχτώ γύρω σου

Μόνο τη θλίψη σου θ’ αρπάξω

Ανάμεσα στα δόντια

Ψηφίδες εικόνων

Που άξαφνα έλαμψαν

Χρώματα με το λυγμό του ήλιου

Που όμως θυμίζει

Φεγγάρι που κρύφτηκε

Πίσω απ’ τα σύννεφα του πόθου

Ή τη σκιά μίας αγάπης.

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθρο“Μπαλόνι, σ’ αγαπώ!” του Γιώργου Σακελλαρίδη από τις Εκδόσεις Διάπλαση
Επόμενο άρθροΆμιλλα φαντασίας και πραγμάτων, Ρογήρος Δέξτερ
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017. Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ. Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό. Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια... Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων. Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία… Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή… Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.