Πρέπει να γράφουμε ερωτικές επιστολές γιατί πρέπει να καίμε τα καράβια μας.
Πρέπει να ομολογούμε.
Για παράδειγμα, ένα από τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα που υπάρχουν είναι ο Ευγένιος Ονέγκιν του Πούσκιν.
Και τα σημεία καμπές, η αγωνία, είναι δυο επιστολές. Δύο θαυμάσιες επιστολές.
Πιστεύω πως γράφοντας με το χαρτί, το μολύβι ή την πένα, υπάρχει ένα είδος συμπύκνωσης των συναισθημάτων καλύτερης κι από τα λόγια, μερικές φορές.
Δεν πρέπει να φοβάσαι να αφήνεις ίχνη, δεν είναι κακό!
*Φανί Αρντάν.
Γεννήθηκε ένα ανοιξιάτικο πρωινό του 2001 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στα Βόρεια Προάστεια απέναντι από ένα αθλητικό κέντρο μαζί με τους γονείς της , τη γιαγιά της και το σκύλο της, Φοίβο. Αποφοίτησε από Καλλιτεχνικό σχολείο και τον προηγούμενο Σεπτέμβριο ξεκίνησε να φοιτά στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών στην Αθήνα. Θα έλεγε κανείς ότι ήταν φυσική εξέλιξη καθώς από τότε που θυμάται τον εαυτό της υποδυόταν ρόλους που έβλεπε σε ταινίες και σειρές και καθόταν άπειρες ώρες μπροστά από έναν καθρέφτη τραγουδώντας και χορεύοντας.
