Όταν η σκέψη μου πάει σ’ εσένα αρωματίζεται
τόσο γλυκό είναι το βλέμμα σου που γίνεται βαθύ.
Κάτω απ’ τα γυμνά πόδια σου
υπάρχει ακόμη ασπράδα του αφρού,
και στα χείλη σου συγκεντρώνεται όλη η χαρά του κόσμου.
Ο φευγαλέος έρωτας έχει μικρή μαγεία,
και προσφέρει όμοια ηδονή και πόνο.
Πριν μια ώρα έγραψα ένα όνομα πάνω στο χιόνι
πριν μια στιγμή πρόφερα την αγάπη μου πάνω στην άμμο.
Τα ξερά φύλλα πέφτουν στη δεντροστοιχία,
όπου πλανιώνται τόσοι ερωτευμένοι.
Στην κούπα του Φθινοπώρου ένα αβέβαιο κρασί μένει
όπου θα φυλλορροήσουν, Άνοιξη, τα τριαντάφυλλά σου.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
