Και σ’ αγαπώ
όταν το πρόσωπό σου με ξυπνά στις επτά και τριάντα
κι αρχίζει η νέα μέρα με την τρυφερότητα
κάποιων χειλιών δίχως κόκκινο κραγιόν.
Να σε παρατηρώ προστατευμένη από τα σεντόνια
είναι αρκετό για να χαράξω τον περίπατο
που ξεπερνά την ψευδαίσθηση κι αντιμετωπίζει
το πικρό μεροκάματο και τη ζήλεια αυτών που διερευνούν
πολύ την επίμονη πτήση.
Ξυπνώ και το σκοτάδι είναι ήδη ελάχιστο.
Μετά ποδοπατώ με χαρά τις φευγαλέες σκιές
και βεβαιώνομαι πως υπάρχω δίχως αποσιωπητικά:
υπάρχει αρκετή μουσική υπόκρουση στην ηρεμία σου
που -ζαλισμένος απ’ την υπερβολή- αναζητώ
να την σκιαγραφήσω στα βάθη των πόθων μου.
Δεν ανοίγω ακόμη το παράθυρο.
Η οικειότητα αφήνει ίχνη ντροπαλότητας, αδεξιότητας
ή ανεξίτηλων απολαύσεων. Το μέτρο επιβάλλεται
αυτές τις ήρεμες στιγμές που ο έρωτας κάποιου
μασιέται σιωπηλά, με τις εκφράσεις που επιτρέπουν
την ύφανση -τρελών οιωνών- του δέρματος
ή του οπωρώνα που σε επικαλύπτει.
Ήρθες για να αποφύγω το καθημερινό ναυάγιο
και γι’ αυτό σου στέλνω ένα αθώο φιλί
καθώς βγαίνω σε αναζήτηση του μεροκάματου.
μετάφραση: Βιργινία Χορμοβίτη
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
