«Και, σε ποταμέ –είπε ακριβώς με την προηγούμενη ένταση στη φωνή- από τούδε και στο εξής σε ονομάζω, Αντίο!»
Με την ευκολία που ο Ραφαήλ Πελεκάνος και ο Βασίλειος ο Βιογράφος άλλαξαν το όνομα του ποταμού, με την ίδια λοιπόν ευκολία, παράτησαν την καθημερινότητα της Πελοποννήσου ώστε να κατευθυνθούν στον κλεινόν άστυ.
Αφορμή κι αιτία της μετακίνησής τους αυτής, μια γυναίκα. Για πολλούς ήταν μια γυναίκα κοινή. Για τον Ραφαήλ Πελεκάνο, όμως, ήταν η γυναίκα της ζωής του.
Το αίμα αυτής λοιπόν, της Νατάσας, ζητούσε λυτρωμό και ο Ραφαήλ Πελεκάνος, ομού με τον Βιογράφο του, κίνησαν να βρουν τις απαντήσεις στο μυστήριο.
Ωστόσο, με το που πάτησαν το πόδι τους στα διαρκώς τρεμάμενα χώματα της Αθήνας, στο δρόμο τους συνάντησαν εμπόδια και εκπλήξεις.
Το παιδί με το κόκκινο παλτό, ήταν μία από αυτές.
Ο καθηγητής με τις ιδιόρρυθμες συνήθειες, ήταν μια ακόμη.
Μια λέξη πρωτόγνωρη και πρωτάκουστη που τους οδηγούσε από τον έναν δρόμο στον άλλον.
Αυτοί που αγαπούσαν τα ροδάκινα και κείνοι που αδιαφορούσαν για τα πάντα.
Αυτό ήταν το σύμπαν του Ραφαήλ Πελεκάνου: γεμάτο παραλογισμούς, όπλα, πανοπλίες και κεραίες.
Όλοι μαζί , να απορούν για τους ανθρώπους.-
O Mιχάλης Φακίνος γεννήθηκε στην Aθήνα το 1940. Eργάστηκε ως δημοσιογράφος στα “Nέα”. Έχει εκδώσει δέκα μυθιστορήματα, τρεις συλλογές διηγημάτων και έναν τόμο με χρονογραφήματα. Δύο θεατρικά του έργα, “Tο ματ” (1985) και “Περιμένοντας τον Mπέκετ” (2000), παίχτηκαν στο θέατρο “Στοά”. Διηγήματά του έγιναν τηλεταινίες και μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά.
*Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
Γράφει η Βάσω Κωνσταντινίδου.
Γεννήθηκε και ζει στη Δράμα. Στην Κομοτηνή, σπούδασε Νομική. Ανάμεσα στις πολλές ώρες στα πολλά βιβλία και σημειώσεις για τη σχολή, έβρισκε χρόνο για να διαβάζει και τα άλλα, τα λογοτεχνικά. Αν ρωτήσει κανείς έναν φίλο της, θα την χαρακτηρίσει με δυο λέξεις: βιβλία και καφές.
Στο «Ολόγραμμα» παρουσιάζει – προτείνει βιβλία –όλων των ειδών- που αγαπά και θεωρεί άξια προσοχής.
