Ο έρωτας σκοτώνει την προσπάθεια.
Δεν θέλω να προσπαθήσουμε,
θέλω να μην μιλήσουμε.
Πρέπει να ξέρεις πού να με βρεις.
Γαλάζια μάτια σε γαλάζιους ανθρώπους –
κάτι δικό σου, σε κάτι εντελώς δικό μου.
Δεν θέλω να το ψάξω, θέλω να το επινοήσω.
Και να μπορώ να σου μιλήσω, χωρίς τηλέφωνο.
Δεν μου αρέσει να προσπαθώ.
Μου αρέσει να γράφω. Κάνε με να γράψω.
Μου αρέσει να χορεύω, κάνε με να χορέψω.
Μου αρέσει να χαζεύω, άσε με να χαζέψω.
Μέσα στον κόσμο αυτό, τον σκοτεινό, κάνε με να σε δω.
Στον πόλεμο, πρώτη γραμμή, κάνε με να ξεχάσω τον εχθρό.
*Ο έρωτας σκοτώνει την προσπάθεια, Σοφία Σταθάκη
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
