Μέσα στην τροπική βροχή να έρχεσαι
Με εκείνο το Μαροκινό λουλούδι για ομπρέλα
Διάθλαση στο τζάμι
Χνώτο απογευματινού αέρα στο παράθυρο
Την ίδια ώρα που στο επάνω δωμάτιο γράφεις
Ως πάνω κλειστά κουμπιά- δεμάτιο σκέψης
Ανυπόφορη
Πάνω στα νέα φρούτα της άνοιξης
Να απατώ τον εαυτό μου με σκιά και παρουσία
Στο μέσο του κήπου
Με διάθεση σοκολάτας
Για παραλήρημα
Για εμπαιγμό
Για ξεδίπλωμα
Με άφεση αμαρτιών Στο περβάζι του παραθύρου
Με δέρμα κουνελιού Με την λάμπα
Να καίει να σιγοψιθυρίζει
Να λυτρωθούν οι ορυζώνες όταν υψώνουν
Στο ύψος των χεριών τον ορίζοντα
Εκεί που βλέπεις θάλασσα πάνω σε θάλαττα
Να τελειώνει το γράμμα
Και ο ύπνος να παίρνει τον ύπνο πιο μέσα
Εμείς- Το έλασμα
Όταν καλλιεργείς αυταπάτες και αρμέγεις
Σαν γάλα αγνό
Το βαμβάκι από τα σύννεφα
Όταν θέλουμε το καλοκαίρι να μας κατακτήσει
Με όλο το βάρος του σώματος του
Να μας καρφιτσώσει στον ώμο την σημαιούλα
Μιας μέλισσας
Φέτα ουρανό και αστέρι
Και να ανήκουμε τότε παντού
Όλα τα πρόσωπα
Οι χρόνοι
Οι παραλλαγές
Η μουσική φράση να συνεχίζει
Ό ύπνος, το σκυλί το ροδάκινο
Τα παραθυρόφυλλα να μην
Τολμούν να αγνοήσουν την φωνή
Την αλμύρα της θάλασσας
Την ξηρασία του φως
Που λέγεται ήλιος
Σε εκείνη την σταγόνα
Σε συναντώ
Και
Σε θέλω.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
