Ένα μαγευτικό θαύμα της φύσης είναι θαμμένο κάτω από τη γη, σμιλευμένο από το νερό που κυλάει ορμητικά, σχηματίζοντας τον ποταμό Αγγίτη στην περιοχή της Δράμας. Ένα θέαμα που κόβει την ανάσα και σε κάνει να ανατριχιάζεις, όχι μόνο από τις χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά κυρίως από το επιβλητικό σκηνικό που σε περιτριγυρίζει, με τους τεράστιους σταλακτίτες που κρέμονται πάνω απ’ το κεφάλι σου.
Το Σπήλαιο των πηγών του ποταμού Αγγίτη βρίσκεται 23 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης της Δράμας, στο Δήμο Προσοτσάνης και είναι το μόνο εκμεταλλεύσιμο ποτάμιο σπήλαιο στην Ελλάδα. Ακόμη, είναι το μεγαλύτερο ποτάμιο σπήλαιο του κόσμου (με μήκος περίπου 11 χιλιόμετρα). Ωστόσο, είναι επισκέψιμο μόνο σε μήκος 500 μέτρων. Στο δάπεδό του κυλάει ο ποταμός Αγγίτης ενώ ο πλούσιος διάκοσμός του περιλαμβάνει τεράστιους λευκούς και κόκκινους σταλακτίτες διαφόρων μορφών.
Το σπήλαιο ονομάζεται και Μααρά. Η ετυμολογία της λέξης είναι είτε από τα αραβικά και σημαίνει μικρό σπήλαιο, είτε από τα εβραϊκά που σημαίνει νερό από το βουνό. Ένα πολύ μικρό κομμάτι του σπηλαίου στην έξοδο του ποταμού ήταν γνωστό από την αρχαιότητα. Στην περιοχή έχουν βρεθεί πολλά αρχαιολογικά ευρήματα καθώς και ένας χαυλιόδοντας από μαμούθ, που φυλάσσονται στο αρχαιολογικό μουσείο της Δράμας.
Ο ποταμός Αγγίτης έχει τις πηγές του στους πρόποδες του βουνού Μάρμαρο, το οποίο ανήκει στην οροσειρά της Ροδόπης. Ο ποταμός ρέει νότια, μέσα από μία μεγάλη κοιλάδα και εισέρχεται σε ένα φαράγγι κοντά στην Αλιστράτη όπου και μετά από μία μεγάλη διαδρομή, συναντά τον ποταμό Στρυμόνα, ο οποίος εκβάλει στη Μεσόγειο αμέσως μετά την Αμφίπολη.
Η πορεία μέσα στο σπήλαιο είναι εντυπωσιακή. Ο επισκέπτης περπατά πάνω σε μία τεχνητή γέφυρα, ακριβώς κάτω από την οποία κυλάει ο ποταμός, αλλού ορμητικά και αλλού ήρεμα, ανάλογα με την κλίση του εδάφους. Η πρώτη μεγάλη αίθουσα του σπηλαίου ανακαλύφθηκε από τους κατοίκους των γύρω περιοχών, καθώς αυτοί χρησιμοποιούσαν τις πηγές του ποταμού για ύδρευση και παροχή ενέργειας. Η αίθουσα έχει ένα μεγάλο άνοιγμα προς την επιφάνεια, μία δολίνη, στην οποία κατέρρευσε η οροφή.
Η τεράστια αυτή πρώτη αίθουσα, χρησιμοποιήθηκε τον 190 αιώνα, για να εγκαταστήσουν έναν τροχό νερού, ο οποίος αντλούσε νερό μέσα σε έναν σωλήνα, και έχει πάρει το όνομα «Αίθουσα του Τροχού». Ο μεγάλος αυτός υδραυλικός τροχός διαμέτρου 8 μέτρων, κάλυπτε τη παροχή νερού και τις αρδευτικές ανάγκες της περιοχής από την οθωμανική εποχή.
Μέσα στη διάρκεια των χρόνων, έγιναν διάφορες εργασίες από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρία και τελικά, το 2000, το σπήλαιο δόθηκε προς παρουσίαση και άνοιξε για το κοινό. Σήμερα, μία νέα είσοδος του τούνελ επιτρέπει την άνετη πρόσβαση στο βασικό πέρασμα και εισέρχεται στο σπήλαιο το λεγόμενο θάλαμο παραλίας. Το μονοπάτι, χτισμένο σε μια γέφυρα πάνω από τον ποταμό, δείχνει το τμήμα στο επόμενο σιφόνι και οι επισκέπτες πρέπει να περπατήσουν πίσω την ίδια διαδρομή προς το θάλαμο παραλίας. Εδώ μια γέφυρα διασχίζει τον ποταμό και ένα μικρό τούνελ οδηγεί σε ένα στενό τμήμα του σπηλαίου και ένα άλλο τούνελ οδηγεί στην είσοδο. Ο τροχός του νερού, η τεράστια δολίνη και ένα μικρό εκκλησάκι είναι οι κορυφαίες στιγμές στο τέλος της περιοδείας.
Η πρώτη καταγεγραμμένη επίσκεψη του σπηλαίου έγινε στα τέλη του 18ου αιώνα από τον Γάλλο πρόξενο της Θεσσαλονίκης, Esprit-Marie Cousinéry, ο οποίος μετά την αποχώρησή του, έγραψε ένα βιβλίο σχετικά με την περιοχή, στο οποίο περιγράφει την επίσκεψή του στο σπήλαιο. Επισκέφθηκε μόνο την πρώτη αίθουσα και την ονόμασε Νυμφαίο, καθώς νόμιζε ότι αυτός ήταν τόπος λατρείας για τους θεούς του νερού.
Το Σπήλαιο των πηγών Αγγίτη είναι πραγματικά ένας προορισμός που θα πρέπει όλοι να επισκεφθούν. Οι επισκέπτες θα εκστασιαστούν από τις φυσικές ομορφιές, το άγριο περιβάλλον και επιβλητικό εσωτερικό του σπηλαίου.
Πληροφορίες για το σπήλαιο θα βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του:
Γράφει η Βάνα Κουτσού.
