Ετικέτα: Δ. Π. Παπαδίτσας
Το φεγγάρι, Δ. Π. Παπαδίτσας
Δε σκέφτηκες ότι μια νύχτα κρυφά
Στις μύτες των ποδιών μου
Πήρα όλα τα οστά μας
Και τα βούτηξα – ας μην το μάθουν σε παρακαλώ
Στο φεγγάρι
Τώρα...
Νυχτερινά, Δ. Π. Παπαδίτσας
της Magali, της Τατιάνας
Ι
Ν’ ακούς πάντα
Ν’ ακούς το μεγάλωμα της νύχτας
Ν’ ακούς των χεριών τον ψαλμό το ξεκόλλημα της πέτρας απ’ τον τοίχο
Ν’ ακούς...
Η περιπέτεια, Δ. Π. Παπαδίτσας
VII
Στον Μανόλη Αναγνωστάκη
Το ν’ ακούει κανείς το πρωί τη βιασύνη των πουλιών
Το να ψάχνει στα μάτια των άλλων να βρει λίγα τοπία
Το να αισθάνεσαι...
Το παράθυρο III, Δ. Π. Παπαδίτσας
Γιατί ἔχω μέσα μου ἕνα νεκρό πουλί κι ἐσύ τό λυπᾶσαι
Γιατί μοῦ κρατάς τά χέρια καί τά δικά σου χέρια τά ‘χω κρυμμένα στόν...
Νυχτερινά, Δημήτρης Παπαδίτσας
Ι
Νʼ ακούς πάντα
Νʼ ακούς το μεγάλωμα της νύχτας
Νʼ ακούς των χεριών τον ψαλμό το ξεκόλλημα της πέτρας απʼ τον τοίχο
Νʼ ακούς το φυτό που...
Top
Φωνές / Antonio Porchia
Yπάρχουν φωτιές που από μακριά βγάζουν ζέστη κι από κοντά, κρύο.
*
Δεν υπάρχει μια στιγμή διαφορετική. Υπάρχει άλλη μια στιγμή.
*
Ο άνθρωπος δεν πάει πουθενά. Όλα...
