Ετικέτα: Φωνές

Σε κοιτώ μέσα από τις σκονισμένες φωτογραφίες στους τοίχους, μέσα από τα παλιά βιβλία που έχουν φτιάξει στο δωμάτιο ουρανό, μέσα από τις λέξεις...

Είναι νύχτα ανιχνεύω τα δέντρα   Μ΄είχες ρωτήσει κάποτε για τα σιωπητήρια από που αναπνέουν τα πουλιά   Είχα απαντήσει κάτι απροσδιόριστο για τα σιωπητήρια   Είχα μεγαλώσει με τη σιωπή πέρα από τα απέραντα βουνά της...

Μια γυναίκα που ανοίγει την καρδιά της για να σε αγαπήσει όταν έχει ήδη ραγίσει, είναι πιο γενναία από κάθε άνθρωπο που θα συναντήσεις.

Μήδεια – Ιάσονας Σύμφωνα με το μύθο της Αργοναυτικής Εκστρατείας, η Μήδεια, κόρη του βασιλιά της Κολχίδας και προικισμένη με μαγικές δυνάμεις, ερωτεύτηκε τον Ιάσονα...

Η διαδρομή δεν καθορίζεται από τη μνήμη. Αλλάζουν αντιτραγικά και ευθυγραμμισμένα οι χρονικές βαθμίδες. Όλα είναι θέμα του παρόντος, τα άλλα επίπεδα είναι ζήτημα...

Πάνε μέρες τώρα που τους παρατηρώ από το παράθυρο μου. Οι βλάμηδες φωνάζουν λες κι απόμεινε έστω και μια αφορμή στον κόσμο να στοιχηματίσει...

Είδες τον πόνο σου κατάματα. Για δύο μάτια ψυχής γκρεμίζεις ουρανούς, ξυπνάς συνειδήσεις. Ξύνεις την πληγή σου για τη δικαιοσύνη μιας ζωής.   Πέθανες σε μια στιγμή. Μα ιστάμενη σήμερα, γυρεύεις λευτεριά. Πλάι σε...

Τα μάτια της έσταζαν από αγάπη Τα χέρια της γέρικα και αποδυναμωμένα πλέον έστεκαν σαν ξέρα κλαδιά στα πλευρά της Όλα όσα ήταν είχαν πλέον χαθεί...

Ένα δειλινό ανεξίτηλης λυχνίας ανήμερο μιας ακροστιχίδας έρωτος ανεπίλυτης, ανεξίθρησκης μουσικής σαν το ρήγμα σε ένα ηφαίστειο που γνώρισε πολλάκις την ομορφιά και επέμεινε στα αθρόα βλέμματα του κοριτσιού ο...

αχ μάτια μου τι δειλός που μου 'χεις γίνει! εγώ σου' δωσα όλα εκείνα που μπορούσα και άλλωστε σε άφησα να με φωνάζεις Γιώτα δε λέω, ήσουν...