Ετικέτα: Φωνές

αχ μάτια μου τι δειλός που μου 'χεις γίνει! εγώ σου' δωσα όλα εκείνα που μπορούσα και άλλωστε σε άφησα να με φωνάζεις Γιώτα δε λέω, ήσουν...

Πρόσφατα μια φίλη μου έχασε τον παππού της. «Ήταν πολύ καλός άνθρωπος και το μεγαλύτερο poker face που έχω γνωρίσει. Τόσο καλή καρδιά, πάντα...

Όλα τα φώτα στο Παρίσι ανάβουν Κόκκινα, γαλάζια, κίτρινα Ισχνές εσοχές, αυτοκίνητα, μαγαζιά Ουρανοί απειρόχρωμοι, σαπφειρείς Εντυπωμένοι σε μια νότα άχρονου Αυθύπαρκτοι σαν πίνακες Του ίδιου θεού που έπλασε τον...

Στην αυλή σου καθισμένη, ακούω το Adagio σε επανάληψη. Βλέπω πήλινα σπασμένα στο ασβεστωμένο δάπεδο. Μυρίζω τις πασχαλιές που κάλυψαν το συρματόπλεγμα της θύρας σου. Χθες είχε λιτανεία. Δάκρυσα...

Συχνά πολλοί ρωτούν πώς θα φανταζόσασταν τον εαυτό σας αν δεν υπήρχατε στο τώρα ως είστε, μα σε κάποιο παρελθόν ή μέλλον, ο χρόνος...

Του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου   Στον Ντέμη Κωνσταντινίδη Πόσους θανάτους μετράμε –άραγε- μέσα μας και γύρω; Τώρα που η ζωή έχει παγώσει και το αριθμητάρι γεωμετρικά αυξάνει κάθε απροσδιοριστία...

Οι μέρες περνούν έγκλειστες. Περιορισμένοι στους τοίχους του σπιτιού μας, έχουμε δει κάθε σκασμένη γωνία στους τοίχους του σαλονιού. Έχουμε χαρτογραφήσει τον ιστό μιας...

Το σκυλί δάγκωνε επίμονα το αριστερό ρεβέρ του παντελονιού σου/ Κάτι ήθελε να σου πει/ Ποτέ δε θα μάθουμε υποθέτω/ Σκυφτοί, παρατημένοι στην τελευταία μας ματιά,...

για δες πάλι κείνος ο τύπος που κάθεται μόνος σήμερα βρέχει όταν βρέχει και πάντα δηλαδή φορά γκρίζα άλλο δε λένε από κείνον και για τούτον εγώ μιλάω, χαλάλι τους...

Τις τελευταίες μέρες βλέπουμε πολύ συχνά σύγχρονες αναπαραστάσεις του διάσημου πίνακα του Ρενέ Μαγκρίτ, Οι εραστές. Μάσκες μίας χρήσης ή άλλες φορές χαρτί υγείας...