Ετικέτα: Φωνές

Τα μάτια της έσταζαν από αγάπη Τα χέρια της γέρικα και αποδυναμωμένα πλέον έστεκαν σαν ξέρα κλαδιά στα πλευρά της Όλα όσα ήταν είχαν πλέον χαθεί...

Ένα δειλινό ανεξίτηλης λυχνίας ανήμερο μιας ακροστιχίδας έρωτος ανεπίλυτης, ανεξίθρησκης μουσικής σαν το ρήγμα σε ένα ηφαίστειο που γνώρισε πολλάκις την ομορφιά και επέμεινε στα αθρόα βλέμματα του κοριτσιού ο...

αχ μάτια μου τι δειλός που μου 'χεις γίνει! εγώ σου' δωσα όλα εκείνα που μπορούσα και άλλωστε σε άφησα να με φωνάζεις Γιώτα δε λέω, ήσουν...

Όλοι έχουμε αναρωτηθεί, τι είναι η ζωή! Πώς ξεκινά, πώς τελειώνει και γιατί! Ο κάθε ένας από εμάς έχει αποδώσει την δική του ερμηνεία...

Πρόσφατα μια φίλη μου έχασε τον παππού της. «Ήταν πολύ καλός άνθρωπος και το μεγαλύτερο poker face που έχω γνωρίσει. Τόσο καλή καρδιά, πάντα...

Όλα τα φώτα στο Παρίσι ανάβουν Κόκκινα, γαλάζια, κίτρινα Ισχνές εσοχές, αυτοκίνητα, μαγαζιά Ουρανοί απειρόχρωμοι, σαπφειρείς Εντυπωμένοι σε μια νότα άχρονου Αυθύπαρκτοι σαν πίνακες Του ίδιου θεού που έπλασε τον...

Στην αυλή σου καθισμένη, ακούω το Adagio σε επανάληψη. Βλέπω πήλινα σπασμένα στο ασβεστωμένο δάπεδο. Μυρίζω τις πασχαλιές που κάλυψαν το συρματόπλεγμα της θύρας σου. Χθες είχε λιτανεία. Δάκρυσα...

Συχνά πολλοί ρωτούν πώς θα φανταζόσασταν τον εαυτό σας αν δεν υπήρχατε στο τώρα ως είστε, μα σε κάποιο παρελθόν ή μέλλον, ο χρόνος...

Του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου   Στον Ντέμη Κωνσταντινίδη Πόσους θανάτους μετράμε –άραγε- μέσα μας και γύρω; Τώρα που η ζωή έχει παγώσει και το αριθμητάρι γεωμετρικά αυξάνει κάθε απροσδιοριστία...

Οι μέρες περνούν έγκλειστες. Περιορισμένοι στους τοίχους του σπιτιού μας, έχουμε δει κάθε σκασμένη γωνία στους τοίχους του σαλονιού. Έχουμε χαρτογραφήσει τον ιστό μιας...