Ετικέτα: Φωνές

H επαφή με την φύση μας δυναμώνει. Μας δείχνει πως όλη η δύναμη πηγάζει από μέσα μας... *Φωτογραφία από το προσωπικό αρχείο της Αλεξίας Κατσαβού.

Bαδίζαμε χωρίς να ψάχνει ο ένας τον άλλον, αλλά ξέροντας ότι βαδίζαμε για να συναντηθούμε.    

Κάποιες φορές, πρέπει να γίνεται μονάχα αυτό. Να στέκεσαι μόνος και να ξεκινάς από την Αρχή.    

Θέλω να σας μιλήσω γι’ αυτή την γυναίκα. Με τα ξανθοκόκκινα μαλλιά και τα γαλάζια μάτια. Με τα βλέφαρα γεμάτα ρυτίδες στα 24 χρόνια...

Επανέλαβε ότι η συγκέντρωσή μου θα έπρεπε να είναι απόλυτη, ότι το να καταλάβω είχε τεράστια σημασία, ότι οι νέοι μάντεις είχαν δώσει μεγάλη...

Έχουμε μάθει να ξεχνάμε για να μπορούμε να προχωράμε. Έχει γίνει μόνιμη ανάγκη η λησμονιά. Να μην μας κρατάει τίποτα πίσω. Μόνο να βλέπουμε...

Με κοιτούσες με μάτια αλύγιστα, μετρούσες τους παλμούς της ανίερης ησυχίας. Ήταν η ησυχία που σε αναγκάζει να ξημερώσεις μαζί με το πρώτο φως....

η αγάπη και ο άτιμος εγωισμός. μας πείθει πως τα φταίει άλλος και μας κόβεται η όρεξη. ας πούμε εγώ από μικρός φοβάμαι μήπως...

Ι. Θα το πω σε όλους πως την δικιά σου φωνή Κάποιος την χάραξε στον λάθος βράχο Κι έδυσε μαζί με το τελευταίο δελφίνι Στην σιωπή που άκουσα...

Χαρούμενοι λασπωμένοι άνθρωποι Πίεζαν σύννεφα να δουν σταγόνες Να τους ξεπλένουν στην όμορφη σιγή του κόσμου. Χαρούμενοι νέοι που γύρευαν ομορφιά σε νερά πράσινα. Ανάσαιναν ξεψυχισμένα. Ήθελαν να δουν...