Ετικέτα: ημίφωτα τετράδια

Είναι επάργυρα τα λεπτά που κυλούν- κι ένα αστέρι χαμογέλασε μπρος απ' το τέλος περιμένοντας την επόμενη αντανάκλαση/ επαφύοντας το άστεγο χνώτο που ποτέ δεν βιώθηκε/   Υπήρξαμε πάντοτε αδιαπραγμάτευτα...

φεύγεις; ξέρω πως ήταν αργά. μα πίστευα θα ανέτρεπα τα δεδομένα μου. τον συγκεχυμένο εαυτό μου, με τα πολλά του ζητούμενα. και τις ακόμα...

Είναι νύχτα ανιχνεύω τα δέντρα   Μ΄είχες ρωτήσει κάποτε για τα σιωπητήρια από που αναπνέουν τα πουλιά   Είχα απαντήσει κάτι απροσδιόριστο για τα σιωπητήρια   Είχα μεγαλώσει με τη σιωπή πέρα από τα απέραντα βουνά της...

Ένα δειλινό ανεξίτηλης λυχνίας ανήμερο μιας ακροστιχίδας έρωτος ανεπίλυτης, ανεξίθρησκης μουσικής σαν το ρήγμα σε ένα ηφαίστειο που γνώρισε πολλάκις την ομορφιά και επέμεινε στα αθρόα βλέμματα του κοριτσιού ο...

Όλα τα φώτα στο Παρίσι ανάβουν Κόκκινα, γαλάζια, κίτρινα Ισχνές εσοχές, αυτοκίνητα, μαγαζιά Ουρανοί απειρόχρωμοι, σαπφειρείς Εντυπωμένοι σε μια νότα άχρονου Αυθύπαρκτοι σαν πίνακες Του ίδιου θεού που έπλασε τον...

αύριο θα είμαστε άλλοι. θα μιλάμε λιγότερο. θα λέμε πιο πολλά. θα κοιμόμαστε σε φυσιολογικές ώρες. θα αγαπάμε με λογική και σύνεση. με το...

Θα 'ρθει μια μέρα Που θα κοιτάξουμε τον ήλιο Και θα είμαστε κύματα Σε παραλίες απανεμες (Νόμιζα πως ήθελε το πάντα μου. Κοίταξα τον κόσμο Κι ήμουν μόνος. Τόσο μόνος. Έχουμε μόνο...

Ι. Θα το πω σε όλους πως την δικιά σου φωνή Κάποιος την χάραξε στον λάθος βράχο Κι έδυσε μαζί με το τελευταίο δελφίνι Στην σιωπή που άκουσα...

Τώρα υπάρχει ένα κενό ανάμεσα. Υπήρχε στην αρχή. Τότε που δεν σ' ήξερα. Μετά σε έμαθα. Και τώρα δεν σε ξέρω. Και υπάρχει πάλι...

Βραβεύθηκε από το κονκλάβιο κι έγινε κι εκείνος Το καλό χαρμάνι της τέχνης Το αψεγάδιαστο που τελειοποίησε Ο χρόνος κι η τριβή Και είχαν οι άπιστοι Και κριτές στο τέλος Μιαν...