Ετικέτα: Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

Σκύβοντας πάνω απ’ της ψυχής μου τη συσκότιση στίχους ισχνούς θα επιδείξω αποκλεισμένους από απρόσμενη κακοκαιρία που πλήγωσε θανάσιμα κάποιο δειλό μου λυκαυγές. Πολλά θα λεν οι στίχοι αυτοί, θα δείτε,...

Πολύ μ’ απασχολεί αυτό το κορίτσι που ακούμπησε τ’ απόγεμα το πρόσωπο στο τζάμι και κάρφωσε το βλέμμα στον δρόμο χωρίς να βλέπει, και προσήλωσε την προσοχή στον δρόμο χωρίς...

Μια μέρα θα δούμε καθαρά όλα γύρω μας μοιάζουνε δικά μας γιατί τους μοιάζουμε εμείς και επιτέλους θα ελευθερωθούμε από όλα εκείνα που νομίζουμε πως είμαστε,...

Πόσο έχεις στ αλήθεια πονέσει, ώσπου να βρεις τα χούγια μου, ώσπου να βρεις την ψυχή μου τη μονάτη κι ανήμερη και τ όνομά μου που όλους...

Όσο για σένα, θλίψη μη μιλάς Παράπονο κανένα να μην έχεις Αιώνες τώρα παίρνεις έναντι το πρώτο κλάμα της ζωής μας.  

Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά και απότομα. Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδόσου, μόλο που το...

’’Δεν ήταν όνειρο· ήταν η χειροπιαστή, αναμφισβήτητη πραγματικότητα. Αλλιώς, θα καθόμουν να τα διηγούμαι: Αλλά ας συνεχίσω…’’ Ο Κροκόδειλος αποτελεί ακόμη ένα έργο του Ντοστογιέφσκι...

Δεν υπάρχουν αυτονόητα. Όλοι αγαπούμε δυο τρείς… αλλά αυτό πράγματι αποτελεί μια ξέχωρη κουβέντα και μόνη… Κάποτε μου σύστησαν μια κοπέλα και είπαν τάχα πως πήγαινε μέσα της...

Εάν οι μέρες σας κυλούν βιαστικές, σχεδόν βίαιες και δεν προλαβαίνετε να υπάρξετε, προτείνω να διαβάσετε Νικολάι Γκόγκολ. Όχι γιατί δεν απαιτείται βάθος σκέψης...

χρειάζεται πολλή απελπισία δυσαρέσκεια και απογοήτευση για να γράψεις λίγα καλά ποιήματα. δεν μπορεί ο καθένας ούτε να την γράψει ούτε να την διαβάσει.