Αρχική Ετικέτες Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

Ετικέτα: Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

Περί ποιήσεως, Μιχάλης Γκανάς

Κι εσύ που ξέρεις από ποίηση κι εγώ που δεν διαβάζω κινδυνεύουμε. Εσύ να χάσεις τα ποιήματα κι εγώ τις αφορμές τους.  

Ως το λαιμό, Γιώργος Ιωάννου

Δανείστηκα τη φωνή μιμήθηκα το βάδισμα. Μπήκα ως το λαιμό μέσα στην επιτήδευση. Ποτέ σα νέος δεν τραγούδησα στους δρόμους. Πήρα τους δρόμους νύχτα μόνο για την...

Θα ’ρθει καιρός που θ’ αλλάξουν τα πράματα…, Κατερίνα Γώγου

Θα ’ρθει καιρός που θ’ αλλάξουν τα πράματα. Να το θυμάσαι Μαρία. Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη –μη βλέπεις εμένα– μην...

Δικαίωμα Φωτός, ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ

ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΡΑ ζητάω τοῦ Θεοῦ νά μοῦ δώσει δικαίωμα φωτός, νά μπορῶ δηλαδή ἂφοβα νά πηγαινοέρχομαι στίς ἡλικίες τῶν ἀνθέων. Ἒχει λόγους νά μέ...

Κουραστήκαμε, Κώστας Μόντης

Κουραστήκαμε να φυτεύουμε ανόητα άνθη, κουραστήκαμε να διεκδικούμε μηδαμινές καλωσύνες, να κουμπώνουμε σακκάκια, και να εκθέτουμε επιφάνειες σ’ έναν κόσμο που το φως του ικανοποιείται σ’ αυτές, που σταματά σ’...

Ἡ ἀπόφαση, Μανόλης Αναγνωστάκης

Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά; Ἔστω ἀπαντεῖστε μ᾿ ἕνα ναὶ ἢ μ᾿ ἕνα ὄχι. Τὸ ἔχετε τὸ πρόβλημα σκεφτεῖ Πιστεύω ἀσφαλῶς πὼς σᾶς βασάνισε Τὰ πάντα βασανίζουν στὴ ζωὴ Παιδιὰ...

Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα, Νικηφόρος Βρεττάκος

Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει. Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα στοὺς γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺς μιλήσω...

Δεν ήρθαν, Κώστας Μόντης

Δεν ήρθαν οι θεατές που περιμέναμε, δεν ήρθαν οι θεατές που περίμεναν τ' αναμμένα φώτα και ματαιώθηκε η παράσταση και καθήσαμε μονάχοι στην πλατεία τριγυρισμένοι απ' τ' άδεια...

τρομερό όφελος, Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

από τις αγωνίες όλες τις φοβισμένες κι από αισθήσεις εκείνες που εξουσιάζουν και ρημάζονται   δεν γνωρίζει το σώμα υποταγή, ευτελίζεται από ανάγκη, δεν έμαθε να αγαπά εκτός...

Βεατρίκη πάψε να γελάς, Διονύσης Καρατζάς

Με ξεχνάς τα μάτια σου κλειστά τα χείλη σφραγιστά και χάνομαι στους δρόμους   Βεατρίκη πάψε να γελάς   Μου γελάς το δάκρυ σου νερό το γέλιο σου κενό σαν τον...

Top

Τα πορφυρά πανιά , Αλεξάντρ Γκριν

23 Αυγούστου 1880 - 8 Ιουλίου 1932   |Πηγαίνω σ’ αυτήν που περιμένει και μπορεί να περιμένει μόνο εμένα, ενώ εγώ δεν θέλω καμία άλλη παρά...

|Charles Bukowski