Ετικέτα: Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

αναρωτιέμαι η λέξη ανθρωποκτονία δεν αναφέρεται στον άνθρωπο; γιατί θίγεται το γυναικείο σώμα με τη λέξη ανθρωποκτονία; γιατί γυναικοκτονία; γιατί αν με σκοτώσουν δεν...

Τούτο εις αυτόν υπήρχε το ξεχωριστό, που μέσα σ' όλην του την έκλυσι και την πολλήν του πείραν έρωτος, παρ' όλην την συνειθισμένη του στάσεως και ηλικίας εναρμόνισιν, ετύχαιναν...

Είναι για μένα το κάλλος σου, Ελένη,σαν την περασμένη εκείνη εποχήπου σε μια θάλασσα με φύκια μυρωμένητον θαλασσοδαρμένο, κατάκοπο ταξιδευτήτης Νίκαιας τα πλοία φέραν...

Έκαψα πρώτα τη μορφή μου. Γράμματα και φωτογραφίες ύστερα. Πώς με φωνάζαν πλέον το λησμόνησα ΄ όνομα ή επίθετο δε με στολίζει. Ασχήμισε φριχτά το πρόσωπό μου ΄ της...

Η διάρκεια είναι πάθος. Ιδιαίτερα στην αγάπη. Σου το λέω εγώ που αγαπώ τόσους ανθρώπους επί τόσα χρόνια χωρίς να το ξέρουν. Μεταξύ μας για μένα τους αγαπώ. Μου κάνει...

Το πιθανότερο είναι πως δεν θα με ρωτήσει κανείς τι την έκαμα την ψυχή μου. Όμως, εγώ χρωστώ μιαν απόκριση πριν κλείσω τον έμμετρο μονόλογό μου. …………Λοιπόν, την ψυχή...

τώρα που δεν προφταίνω και μετρώ τα κουκιά μου γράμματα βγαίνουν απ' τα μάτια μου τρέχουν τα χέρια μου, ο νους μου αλητεύει τώρα που έρχεται...

Είναι γενναίοι, όμως κλαίνε πιστεύουνε σαν τα μικρά παιδιά   φορούν κουρέλια ακριβά κοστούμια   ζούνε μέσα σε κήπους ή επαύλεις ή μέσα σ’ ένα δωμάτιο σκοτεινό   άλλοι μέσα σε δρόμους τρόμους...

Πᾶνε κι ἔρχονται οἱ ἄνθρωποι πάνω στὴ γῆ. Σταματᾶνε γιὰ λίγο, στέκονται ὁ ἕνας ἀντίκρυ στὸν ἄλλο, μιλοῦν μεταξύ τους. Ἔπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν σὰν πέτρες ποὺ βλέπονται. Ὅμως,...

Εκεί θα τα βρεις. Κάποιο κλειδί Που θα πάρεις Μονάχα εσύ που θα πάρεις Και θα σπρώξεις την πόρτα Θ’ ανοίξεις το δωμάτιο Θ’ ανοίξεις τα παράθυρα στο φως Ζαλισμένα τα...