Ετικέτα: Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

Κάτι ζητάει φέτος το φθινόπωρο. Σού ζήτησα μια πρόχειρη φωτογραφία. Αν όμως βρέχει απόψε, πάλι θα χαθείς. Βροχές, φωτογραφίες και φθινόπωρα. Αγάπη μου, αγάπη μου χωρίς ελπίδα.  

αναρωτιέμαι η λέξη ανθρωποκτονία δεν αναφέρεται στον άνθρωπο; γιατί θίγεται το γυναικείο σώμα με τη λέξη ανθρωποκτονία; γιατί γυναικοκτονία; γιατί αν με σκοτώσουν δεν...

Τούτο εις αυτόν υπήρχε το ξεχωριστό, που μέσα σ' όλην του την έκλυσι και την πολλήν του πείραν έρωτος, παρ' όλην την συνειθισμένη του στάσεως και ηλικίας εναρμόνισιν, ετύχαιναν...

Είναι για μένα το κάλλος σου, Ελένη,σαν την περασμένη εκείνη εποχήπου σε μια θάλασσα με φύκια μυρωμένητον θαλασσοδαρμένο, κατάκοπο ταξιδευτήτης Νίκαιας τα πλοία φέραν...

Έκαψα πρώτα τη μορφή μου. Γράμματα και φωτογραφίες ύστερα. Πώς με φωνάζαν πλέον το λησμόνησα ΄ όνομα ή επίθετο δε με στολίζει. Ασχήμισε φριχτά το πρόσωπό μου ΄ της...

Η διάρκεια είναι πάθος. Ιδιαίτερα στην αγάπη. Σου το λέω εγώ που αγαπώ τόσους ανθρώπους επί τόσα χρόνια χωρίς να το ξέρουν. Μεταξύ μας για μένα τους αγαπώ. Μου κάνει...

Το πιθανότερο είναι πως δεν θα με ρωτήσει κανείς τι την έκαμα την ψυχή μου. Όμως, εγώ χρωστώ μιαν απόκριση πριν κλείσω τον έμμετρο μονόλογό μου. …………Λοιπόν, την ψυχή...

- σήμερα στις ειδήσεις πάλι τα ίδια, να σου πω βαρέθηκα, ο κόσμος ήταν βρώμικος και χτες, δε ξέρω, σου ακούγομαι κάπως;  νιώθω να...

τώρα που δεν προφταίνω και μετρώ τα κουκιά μου γράμματα βγαίνουν απ' τα μάτια μου τρέχουν τα χέρια μου, ο νους μου αλητεύει τώρα που έρχεται...

Είναι γενναίοι, όμως κλαίνε πιστεύουνε σαν τα μικρά παιδιά   φορούν κουρέλια ακριβά κοστούμια   ζούνε μέσα σε κήπους ή επαύλεις ή μέσα σ’ ένα δωμάτιο σκοτεινό   άλλοι μέσα σε δρόμους τρόμους...