Αρχική Ετικέτες Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

Ετικέτα: Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

Οἱ μικροὶ γαλαξίες, Νικηφόρος Βρεττάκος

Πᾶνε κι ἔρχονται οἱ ἄνθρωποι πάνω στὴ γῆ. Σταματᾶνε γιὰ λίγο, στέκονται ὁ ἕνας ἀντίκρυ στὸν ἄλλο, μιλοῦν μεταξύ τους. Ἔπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν σὰν πέτρες ποὺ βλέπονται. Ὅμως,...

Εκεί…, Μανόλης Αναγνωστάκης

Εκεί θα τα βρεις. Κάποιο κλειδί Που θα πάρεις Μονάχα εσύ που θα πάρεις Και θα σπρώξεις την πόρτα Θ’ ανοίξεις το δωμάτιο Θ’ ανοίξεις τα παράθυρα στο φως Ζαλισμένα τα...

Στην έρημο, Στέφεν Κρέιν

Είδα ένα πλάσμα γυμνό, τερατώδες, Που, σκυφτό κατάχαμα, Κρατούσε στα χέρια την καρδιά του, Και την έτρωγε. Ρώτησα: «Είναι νόστιμη, φίλε;» «Είναι πικρή· πικρή» αποκρίθηκε· «Αλλά μ' αρέσει Επειδή είναι πικρή, Κι...

Τὸ παιδὶ μὲ τὴ σάλπιγγα, Νικηφόρος Βρεττάκος

Ἂν μποροῦσες νὰ ἀκουστεῖς θὰ σοῦ ἔδινα τὴν ψυχή μου νὰ τὴν πᾶς ὡς τὴν ἄκρη τοῦ κόσμου. Νὰ τὴν κάνεις περιπατητικὸ ἀστέρι ἢ ξύλα ἀναμμένα γιὰ τὰ...

ΕΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

Η Μελπομένη έγραψε το ποίημα αυτό συντροφιά με τη Μαρίζα και το τραγούδι "Έπεσε έρωτας". Συγκεκριμένα αναφέρει "η ερωτική διαδικασία γεννήθηκε από τη φωνή...

Ο άνθρωπός μου, Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

Η Απολογία της Εύας, Κώστας Μόντης Ήταν σάπιο το μήλο, σάς λέω, θα ‘πεφτε μονάχο του. *** Ο  άνθρωπός μου, Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου Ο άνθρωπός μου ζητεί πολλά κι από...

Η ποίηση δεν μας αλλάζει, Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου

Η ποίηση δεν μας αλλάζει τη ζωή το ίδιο σφίξιμο, ο κόμπος της βροχής η καταχνιά της πόλης σα βραδιάζει Δε σταματά τη σήψη που...

ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ ΦΩΝΗ, Γιώργος Ιωάννου

Θέλω να σκάψω και δεν έχω γη. Να φυτέψω-χώμα δεν υπάρχει ούτε φυτά, ούτε κάν ένα φτυάρι. Θέλω να φωνάξω, δε βρίσκω φωνή. Η ομορφιά δε μ’ αγγίζει και...

Γιατί να γράψω εγώ αυτά τα ποιήματα, Γιάννης Πατίλης

Γιατί να γράψω εγώ αυτά τα ποιήματα Γιατί να μην πάω στο περίπτερο Να χαζέψω τις γλάστρες από το παράθυρο Να πιω νερό;   Γιατί να μην αφήσω τον...

Τὸ καθαρότερο πράγμα τῆς δημιουργίας |Νικηφόρος Βρεττάκος

Δὲν ξέρω, μὰ δὲν ἔμεινε καθόλου σκοτάδι. Ὁ ἥλιος χύθηκε μέσα μου ἀπὸ χίλιες πληγές. Καὶ τούτη τὴ λευκότητα ποὺ σὲ περιβάλλω δὲ θὰ τὴ βρεῖς οὔτε...

Top

Αὐτὸ εἶναι ὅλο, Ναζίμ Χικμέτ

Ζῶ στὴ φεγγοβολὴ ποὺ προχωράει ὁλόγιομα τὰ χέρια μου μὲ πόθους κι ὁ κόσμος εἶναι ὄμορφος πολὺ μοσκοβολάει. Τὰ μάτια μου λιμπίστηκαν τὰ δέντρα τὰ δέντρα ποὺ γιόμισαν ἐλπίδες καὶ ντύθηκαν τὴ πράσινη...

|Αntonio Porchia

|Osho