Ετικέτα: Μιχάλης Γκανάς

Θέλω η θλίψη σου βαθιά να με αγαπάει.       *Μιχάλης Γκανάς

Eγώ τον πόνο τον βαστώ Την πίκρα την αντέχω Κλαίω γιατί σε ξέχασα Και όχι που δεν σ’ έχω     Μιχάλης Γκανάς

Έρχεται η μέρα και γκρεμίζομαι μαζί σου. Ολόκληρη δεν θα σε δω ποτέ. Ούτε θα σε έχω. Κάθε φορά πρωτόπλαστα τα μέλη σου και σκόρπια. Έγινα παντοδύναμος για...

Οι μέρες κι οι νύχτες μου κι όλος ο χρόνος που πέρασε.   Αφημένος εδώ ένα τίποτε ή ένα σημάδι κάτω από το γλόμπο του ήλιου. Καίει το σκοτάδι αθόρυβα καταναλώνει...

Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνει μέρα τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή δεν αξίζει τον κόπο. Επειδή σ´αγάπησα και σ´αγαπώ ακόμη κι ας μην...

Μην κοιτάς, μη ρωτάς που θα μας βγάλει σε καλό, σε κακό αυτό το φιλί.  

Ιδιαίτερα στην αγάπη. Σου το λέω εγώ που αγαπώ τόσους ανθρώπους επί τόσα χρόνια χωρίς να το ξέρουν. Μεταξύ μας για μένα τους αγαπώ. Μου κάνει καλό. Όπως η αγάπη...

Έρχονται νύχτες βροχερές βαμβακερές ομίχλες τ’ αλεύρι γίνεται σπυρί ύστερα στάχυ θροΐζει με πολλά δρεπάνια αψύς Ιούλιος στη μέση του χειμώνα. Βλέπω το υφαντό του κόσμου να ξηλώνεται αόρατο...

Βροχές θυμάμαι και πουλιά και ιστορίες που δεν έζησα ποτέ μου...    

Κι εσύ που ξέρεις από ποίηση κι εγώ που δεν διαβάζω κινδυνεύουμε. Εσύ να χάσεις τα ποιήματα κι εγώ τις αφορμές τους.