Ετικέτα: Pablo Neruda

Έχω ανάγκη τη θάλασσα γιατί με διδάσκει: δεν ξέρω αν μου δίνει μουσική η συνείδηση: Δεν γνωρίζω αν είναι κύμα μονάχα ή πλάσμα βαθύ η μονάχα βραχνή...

Το να ζητήσεις μπορεί να είναι η ντροπή μιας στιγμής, το να μη ζητήσεις μπορεί να είναι η νoσταλγία μιας ζωής.      

Σ’ αυτή την περιοχή, από τα πόδια ως το μέτωπό σου, προχωρώντας, προχωρώντας προχωρώντας θα περάσω τη ζωή μου...  

Θα ξέρεις πως δε σ’αγαπώ και πως Σ’αγαπώ αφού η ζωή μας έχεις δυο τρόπους, Η λέξη είναι φτερούγα της σιωπής Έχει η φωτιά το ‘να μισό...

Τραγουδάς κι η φωνή σου μες στον ήλιο το σιτάρι της μέρας ξεσπυρίζει, μιλάν τα πεύκα στη χλωρή του γλώσσα: κελαηδάν τα πουλιά όλα του χειμώνα. Τα υπόγεια...

Στον βραδιάτικο ουρανό μου επάνω είσαι σαν σύννεφο, το δε χρώμα σου και το σχήμα είναι όπως ακριβώς μου αρέσουν. Είσαι δικιά μου, είσαι δικιά μου, γυναίκα με...

Μ' αρέσει μες στη νύχτα να σε νιώθω Μ' αρέσει μες στη νύχτα να σε νιώθω κοντά μου, αθώρητη στον ύπνο σου, σοβαρή κι ερεβένια, ενώ εγώ...

Είμαι πεινασμένος για το στόμα σου,τη φωνή σου, την κόμη σου και μες στους δρόμους διαβαίνω νηστικός, σιωπηλός, δε με βαστάει το ψωμί, η αυγή μ'...

Όταν τα χέρια σου έρχονται, αγάπη μου, προς τα δικά μου, τι μου φέρνουν πετώντας; Γιατί σταμάτησαν στα χείλη μου, ξαφνικά, γιατί τα αναγνωρίζω σάμπως τότε, πριν να τα είχα αγγίξει, σάμπως...

Τα "Είκοσι ερωτικά ποιήματα κι ένα τραγούδι απελπισμένο", η δεύτερη συλλογή του Νερούδα εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1924, από τις εκδόσεις Νασιμιέντο της...