Ετικέτα: Pablo Neruda

'Ισως η απουσία σου είναι παρουσία, χωρίς εσύ να είσαι, χωρίς εσύ να πας να κόψεις το μεσημέρι σαν ένα γαλάζιο λουλούδι, χωρίς εσύ να περπατάς πιο...

Ασκημούλα μου, είσαι σαν αχτένιστο κάστανο. Ομορφούλα μου, είσαι όμορφη σαν τον άνεμο. Αγάπη μου, σʼ αγαπώ, όπως και να ʼσαι. Ασκημούλα μου, πού είναι κρυμμένα τα στήθια σου; Κι εγώ θα...

Είσαι μικρή και τριανταφυλλένια μικρή τριανταφυλλένια κι άλλες φορές, μικρούλα και γυμνή νομίζω πως χωράς μες στην παλάμη μου που έτσι δα να κάνω, σε σφίγγω και σε φέρνω μπροστά...

Για ν’ ακούς μόνο εμένα τρυφερεύουν ώρες ώρες τα λόγια μου και γίνονται σαν τις πατημασιές των γλάρων στην άμμο του γιαλού… Είναι θύελλες ζαλωμένο το πρωινό μες στο κατακαλόκαιρο. Σαν...

Πάρε μου το ψωμί, αν θες, πάρε μου τον αγέρα, μα μη μου παίρνεις το γέλιο σου. Μη μου παίρνεις το ρόδο, τη λόγχη που τινάζεις, το νερό που...

Γυναίκα που αγάπησα γυναίκα που έχασα κορμί μου, σάρκα μου. Αυτήν του χωρισμού την ώρα σε ψάχνω και σε τραγουδώ. Γυναίκα που αγάπησα γυναίκα που έχασα κορμί μου, σάρκα μου. Το στόμα...

(Απόσπασμα)   Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν ξενιτειά. Κι άμα κλαις μου αρέσεις, απ’ την κούνια σου πεταλούδα μικρή μου εσύ. Κι ενώ μεν απ’...

Μη λείψεις καν μια μέρα μακριά μου, γιατί να, πώς να το πω, μου ‘ναι μεγάλη η μέρα, και θα σε περιμένω σαν στους σταθμούς εκείνους που...

Όλο σου το σώμα έχει κούπα ή γλύκα προορισμένη σε μένα. Όταν σηκώνω το χέρι βρίσκω σε κάθε μέρος ένα περιστέρι που με περίμενε, σαν να σε είχαν, αγάπη...

Δεν μου αρέσει να κουράζομαι μόνο εγώ Θέλω μαζί μου και συ να κουράζεσαι Είναι να μη νοιώθει κανείς κουρασμένος Με κείνη τη στάχτη που πέφτει το φθινόπωρο...