Αρχική Ετικέτες Ποίηση

Ετικέτα: Ποίηση

Μ., Δ.

Ένα λουλούδι φυτεμένο στον ουρανό να σε ποτίζουνε τ’αστέρια ήρθες και κάθισες ​· μες τα δυο μου χέρια τόσο απλά… κι ήσουν πολύ ευτυχισμένο. Παράξενη και λιγοστή η...

Ερωμένη, Γιάννης Βούλτος

Κάθε βράδυ Στο κρεβάτι του Άλλαζε ερωμένη Κάθε πρωί Όταν ξύπναγε Έβλεπε δίπλα του Την ίδια γυναίκα Κι όταν σηκωνόταν Και κοιταζόταν Στον καθρέφτη Δεν έβλεπε κανέναν.   *Ερωμένη, Γιάννης Βούλτος

Κοσμικόν Πάθος, Χάρης Μεγαλυνός

Θα ήθελα ν’ αλλάξω το σώμα μου με το δικό σου, όχι για τίποτα άλλο παρά για να καταλάβω τι είναι αυτό που τέμνει κι ενώνει τις...

Ο Πολωνός, J. M. Coetzee

Δεν είμαι ποιητής. Μπορώ μόνο να πω ότι, από τη μέρα που σε γνώρισα, η μνήμη μου έχει κατακλυστεί από εσένα, από την εικόνα σου.     *Ο Πολωνός, J. M....

|Γιάννης Ρίτσος

Απόψε η νύχτα στάθηκε ανάμεσα στην επαφή μας Ριγείς αγαπημένη περιβλημένη τ’ αργυρό ψύχος της σελήνης...     *Γιάννης Ρίτσος

|Γιώργος Σεφέρης

Και μαζί να ήμασταν από το πρωί ως το βράδυ, δεν θα έφτανε. Θα έπρεπε να καταπιεί ο ένας τον άλλον.     *Γιώργος Σεφέρης

To εγκώμιο της σκιάς, Junichiro Tanizaki

Όπου εισχωρεί το φως, σβήνει η Μαγεία. Τα πράγματα χάνουν την εσωτερικότητά τους, η υπαινικτική τους γοητεία διαλύεται μαζί και η δύναμή τους να μας βυθίζουν σε περισυλλογή και ποιητική...

Όταν σε φιλάω, Erich Fried

Όταν σε φιλάω, δεν είναι μόνον το στόμα ή ο αφαλός ή οι μηροί σου που φιλάω.   Φιλάω ταυτόχρονα και τις ερωτήσεις και τις απαιτήσεις και τις...

Υποδήλωση, Μιχάλης Κατσιγιάννης

Υποδήλωση   Zoom in Φοδραρισμένη πτυχή Το νίψιμο της απόκλισης Κρύβει μεγάλη τρυφερότητα Αν όμως αρέσκεται Η πράξη αυτή Στην αναστήλωση Της ελεεινότητας Μετατρέπεται Σε υπόκλιση Και μοιάζει με κονδυλοφόρο Που μπλέκεται σε μαζώξεις ανήσυχων.   Zoom out Και πολύ...

|Κική Δημουλά

Θα ήθελα κάπως αλλιώς ν' αγαπιούνται τα πράγματα στριμωγμένα σ' ένα μικρό δωμάτιο που να είναι μπάνιο κουζίνα μαζί κι υπνοδωμάτιο εντός και το καθιστικό η μία χρήση να νίβει...

Top

Η προσευχή του Θεού, Ανδρέας Καρατζάς

Σαν το βαθύ νερό μιλούσε. Οι λέξεις του από ψηλά έσταζαν άγνωστο δάκρυ. Εγώ άκουγα μέσα μου βροχή. Ο Θεός ήταν. Προσευχόταν να μην τον αγνοώ.    

|Hermann Hesse