Ετικέτα: Ποίηση

Κι άθελά μου σου μίλησα στον ενικό μιλάω με το συ σε όσους αγαπώ ακόμα κι αν τους έχω δε μονάχα μια φορά μιλάω με το συ...

Όταν έρθουνε τα πράγματα να σε ρωτήσουν μίλα τους ντόμπρα πες τους πως δεν τάθελες έτσι -το ξέρουν μα όταν σε ρωτήσουν για σένα καλύτερα μην απαντήσεις κι εσένα σε ξέρουν...       *Γιώργος...

Τι ματαιότητητα να φαντάζομαι πως μπορώ να σ’ τα δώσω όλα, τον έρωτα και τη μαγεία, διαδρομές, μουσική, παιχνίδια. Η αλήθεια είναι πως είναι έτσι: όλα τα δικά μου...

“Η καμπύλη των ματιών σου γύρο φέρνει την καρδιά μου Γύρος χορού και γλύκας Του χρόνου φωτοστέφανος νυχτερινό λίκνο και σίγουρο Κι αν όλα τα όσα έζησα...

Έλα Θα βαδίσουμε σιγά μην ακουστούμε.     *Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου

Πηγαίνεις σε μέρη όπου έζησες σκοτάδι και φτιάχνεις φως. Εντοπίζεις την πραγματική σου ανάγκη και σου την προσφέρεις. Γιατί αυτή είσαι εσύ και αυτό χρειάζεσαι τώρα για...

Αυτός ήταν πάντοτε διαχυτικός κι Αυτή, ήταν πάντοτε διστακτική. Αυτός δεν έκανε ποτέ δεύτερες σκέψεις κι Αυτή, ανέλυε τα πάντα με σχολαστικότητα. Αυτός ζούσε πάντα τη στιγμή, το...

Ταξιδέψαμε σιωπηλοί στα μικρά ταξίδια πρέπει να ξέρει κανείς να μένει άναυδος, εισπνέοντας τον εαυτό του, σαν να ακούει μια μελωδία που στρίβει και χάνεται από τη γωνία.  

Καμιά φορά επικαλούμαι το νερό για να μπορέοσουν να συνεχίζουν οι λέξεις. Με περιμένεις, αν θυμάμαι καλά, αλλά εγώ έχω έρθει. Κανείς δεν μπορεί να έρθει περισσότερο από εμένα.     *Σταύρος Σταυρόπουλος

Κάποτε θα πεθάνουμε,πλήρης ημερών. Κενοί απ' του αγγιγματος μας τα άδεια χέρια, μέσα σε κλίνες περίτεχνες,με πρόσωπα οικεία δίπλα μας και αγαπημένα. Κοίταξε μας. Δε θα κοσμω καμιά...