Ετικέτα: Ποίηση
Ποτέ σου δεν κατάλαβες, Γιώργος Ιωάννου
(20 Νοεμβρίου 1927 - 16 Φεβρουαρίου 1985)
Οι ξένοι είναι καλοί – στο σπίτι πλήττεις.
Αρρώστιες, βάσανα πολλά, το τι θα φάμε.
Οι ξένοι χωρατεύουνε, γελούν πολύ...
Χώμα είμαστε, Χρίστος Λάσκαρης
Χώμα είμαστε
Και στο χώμα θα πάμε
Τον ουρανό
Για λόγους που εύκολα αντιλαμβάνεται
Κανείς
Τον επινοήσαμε.
Χώμα είμαστε, Χρίστος Λάσκαρης
Γύρω γύρω όλοι, Νάσος Βαγενάς
Η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο.
Γύρω απ’ τη γη γυρίζει το φεγγάρι.
Δεν παθαίνουμε από θάνατο.
Πεθαίνουμε από ζάλη.
Ερωτικό, Μενέλαος Λουντέμης
Ήρθε.
Και φώτισε την καταπακτή μου.
Κι' έγινε φως. Ήταν ο ουρανός; Δεν ξέρω.
Ένα μόνο ξέρω
Πως έχασα τη γη.
Ήρθε.
Και ξοπίσω της έτρεχαν ξυπόλυτες
Ένα κοπάδι ξέπλεκες ακτίνες
Παίζοντας...
Σε πλάθω λίγο λίγο κάθε νύχτα, Μιχάλης Γκανάς
Έρχεται η μέρα και γκρεμίζομαι μαζί σου.
Ολόκληρη δεν θα σε δω ποτέ.
Ούτε θα σε έχω. Κάθε φορά
πρωτόπλαστα τα μέλη σου και σκόρπια.
Έγινα παντοδύναμος για...
Οι γειτονιές του κόσμου, Γιάννης Ρίτσος
Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της,
και συ να λείπεις,
να ' ρχονται οι Άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα,
και συ να λείπεις,
να ' ρχονται...
Σάββατο βράδυ, Κώστας Καρυωτάκης
Σάββατο βράδυ: ανοίγουνε στο δρόμο σα
λουλούδια
οι απλές καρδιές, παθητικά ν’ ανέβουνε
τραγούδια
που τη χαρά ή τον απαλό του έρωτα
ψάλλουν πόνο,
ενώ για μένα η εβδομάδα ετελείωσε...
Zombie Apocalypse, Σοφία Σταθάκη
Και ποιος είναι ο πλησίον,
όταν όλα είναι μείον,
όταν όλα είναι άδεια
κι εσύ βρίσκεσαι σε άδεια
ή σε υπερεργασία,
τρέξιμο και φασαρία
σ' ένα πάτωμα που σπάει
σε μια...
Το πλάσμα, Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου
Ποια εξαίσια μουσική ξεχύνεται μες απ’ το σώμα σου
Kαι ποιο γαλήνιο τοπίο σε δέχεται μες στα νερά του
Μαδώντας ένα τριαντάφυλλο το χέρι πέρασε
Δοσμένο στην...
Ομίχλη πέφτει, Γιώργος Ιωάννου
Ομίχλη πέφτει πάλι απάνω μου∙
αν είναι δίπλα μου κανείς, τελείως άγνωστο.
Ούτε στη μνήμη μου δε βρίσκω μια χαρά μου.
Η αμαρτία τίποτε δεν άφησε∙
ούτε ένα...
Top
Τα μαύρα σου μαλλιά, Κώστας Βασσιλάκος
Τα μαύρα σου μαλλιά, όμορφα
μα χρυσαφιά θαρρούν
στους ίσκιους των ματιών,
στο φως της πανσελήνου,
που περνά μέσα μας
από τις χαραμάδες.
Ανεμίζουν μέσα μου,
διασχίζουν τους ορίζοντες
με ορμή, χωρίς...
