Ετικέτα: Ποίηση

Νιώθω πως τώρα σ' αγαπώ με άλλον τρόπο, που πιο πολύ πονάει απ' τις φορές τις άλλες και πλέον τίποτα δεν κρύβω απ' τον εαυτό μου, τα...

Και μόνο που υπάρχω, έχω περίσσευμα. Υπάρχουνε πλούσιοι ενδεείς κι ενδεείς πολύ πλούσιοι, όπως εγώ. Το σώμα μου έτυχε να ‘ναι γεμάτο παράθυρα χύθηκε μέσα μου ήλιος πολύς κι...

Οι μέρες κι οι νύχτες μου κι όλος ο χρόνος που πέρασε.   Αφημένος εδώ ένα τίποτε ή ένα σημάδι κάτω από το γλόμπο του ήλιου. Καίει το σκοτάδι αθόρυβα καταναλώνει...

Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη. νὰ τ᾿ ἀκούσει ἡ ἄνοιξη καὶ νά ῾ρχεται πιὸ γρήγορα Νὰ τὸ φωνάξω...

  Σταθμός Θησείου κι απέναντι στο τρένο μου κι απέναντι στο πρόσωπό μου αντικρινό μου τρένο κι αντικρινό μου πρόσωπο του έρωτα που δεν τον προλαβαίνεις.  

Έρωτας τάχα να ‘ν’ αυτό που έτσι με κάνει να ποθώ τη συντροφιά σου, που σαν βραδιάζει, τριγυρνώ τα φωτισμένα για να δω παράθυρά σου; Έρωτας να ‘ναι η σιωπή που...

Η μοναξιά… δεν έχει το θλιμένο χρώμα στα μάτια της συννεφένιας γκόμενας. Δεν περιφέρεται νωχελικά κι αόριστα κουνώντας τα γοφιά της στις αίθουσες συναυλιών και στα παγωμένα μουσεία. Δεν είναι...

Πώς μπορεί ν΄αλλάξει ο κόσμος, αναρωτιέσαι και λες όταν πολλοί άνθρωποι θελήσουν να τον αλλάξουν μοιάζει λογικό αυτό μα ύστερα λες ότι οι άνθρωποι αυτοί για να οδηγηθούν σ΄αυτή την απόφαση θα...

(FROM THE GARDEN)   Έλα, αγάπη μου, Συλλογίσου τους κρίνους. Έχουμε λίγη πίστη. Μιλάμε πάρα πολύ. Κάνε πέρα τη μπουκιά σου από λέξεις Κι έλα μαζί μου να παρατηρήσουμε Τους κρίνους ν’...

Θέλω να μείνω στη σιωπή, ώσπου να μη σε νιώθω πια. Χωρίς τα χέρια τους να μ' ακουμπούν και φίλους να 'ρχονται πολύ κοντά. Να θαυμάζω την αθωότητα...