Ετικέτα: Ποίηση

Ίσως περίμενες να σού μιλήσω για τον έρωτά μου μα το χαλάζι που ’πεφτε στις στέγες είταν σαν τ’ άρβυλα των νεοσύλλεκτων που τρέχουν για τη σύνταξη. Απ’ τις...

Γιατί στο βάθος δεν έμεινε κανείς με την επιθυμία νομίζοντας την τρέλα πιο σκληρή απ΄τη μνήμη, την απειλή τους πιο απρόσιτη απ΄το φόβο κι είπαμε πως αυτό...

Πῶς δοκιμάζουν τὰ ὄργανα οἱ μουσικοὶ πρὶν ἀπὸ ἔναρξη συναυλίας ἔτσι κι ἐγὼ τώρα χειριζόμενος λέξεις εὐαισθητισμὸς εὐαισθησία αἰσθητισμὸς εὐαισθησία καὶ αἰσθητῆς τὸ εὐαίσθητον εὐαισθησιακὸς εὐαισθησιάζομαι εὐαισθησιασμὸς εὖ καὶ...

Ολόκληρος στον έρωτα δοσμένος, άλλη χαρά δεν έχω παρά μόνο στην άγρια σου ματιά να κρυφολιώνω και να σου είμαι πάντα υποταγμένος. Κι όταν στα πόδια σου γονατισμένος, τ’...

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες...

Ακροβασίες Καθημερινές ακροβασίες Να προλάβω Να προλάβεις… Πρόσεχε Ο χρόνος δεν θα είναι ποτέ αρκετός Ακροβασίες Ενός ανθρώπου γεμάτου από εξαρτήσεις της ζωής Επαναλήψεις της στιγμής Που θέλει να ρουφήξει χωρίς να αδειάσει το ποτήρι του...

Μάτια που ισορροπούν στο ξεχείλισμα του ήλιου. Μάτια υγρά που ζωγράφισαν με δάκρυα το βαθυγάλαζο ουρανό. Όνειρα που φυγαδεύτηκαν κάποιες νύχτες γεμάτες μ'αστραπές. Μια πίκρα αποτύπωμα στα μέρη της καρδιάς, μια ζωή...

Αχ να φιλούσα τα δυο χείλη σου, τα πορφυρά σου χείλη, τόσο, τόσο τρελά και τόσο αχόρταγα, που απ’ τα φιλιά να τα ματώσω...   Να τα ματώσω τα...

Τα μαύρα σου μαλλιά, όμορφα μα χρυσαφιά θαρρούν στους ίσκιους των ματιών, στο φως της πανσελήνου, που περνά μέσα μας από τις χαραμάδες. Ανεμίζουν μέσα μου, διασχίζουν τους ορίζοντες με ορμή, χωρίς...

Εκεί θα τα βρεις. Κάποιο κλειδί Που θα πάρεις Μονάχα εσύ που θα πάρεις Και θα σπρώξεις την πόρτα Θ’ ανοίξεις το δωμάτιο Θ’ ανοίξεις τα παράθυρα στο φως Ζαλισμένα τα...