Ετικέτα: Ποίηση

Ήθελες κάτι να μου πης και δε σου το ρωτούσα (Το καλοκαίρι είχε σωθή και τ' άνθη που αγαπούσα). Ήθελες κάτι να μου πης και το...

Άκουσα να μιλάν με τόνους τραγωδίας σε σαλόνια του1880 Ν΄ αναστενάζουν σ΄ ένα υπνοδωμάτιο ξενοδοχείου αριθμ. 12 Είδα να τρέχει μια γυμνή στο τρίτο πάτωμα του...

VII   Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή Έχω ρίξει μες στ’ άπατα μιαν ηχώ Να κοιτάζομαι...

Παίρνω και βγάζω περίπατο την ψυχή μου κάθε που αρχίζει να σκληραίνει το χαμόγελο της. Μου το λέει πεθύμησα τη βροχή, τον ήλιο πάνω απ’ τα βουνά...

Ελεύθερα ακούμε. Ελεύθερα μιλάμε. Σε τέσσερις τοίχους Ελεύθεροι. Ελεύθεροι κοπήκαμε στα δύο. Ελεύθεροι επιζούμε. Ελεύθεροι είμαστε σώπα. Ελεύθεροι είμαστε.. Δεν μας σκότωσαν ακόμη..   Από την ποιητική συλλογή "Ηθική Αυτουργία", 2016.

Τὰ πρῶτα μου χρόνια τ᾿ ἀξέχαστα τἄζησα κοντὰ στ᾿ ἀκρογιάλι, στὴ θάλασσα ἐκεῖ τὴ ρηχὴ καὶ τὴν ἥμερη, στὴ θάλασσα ἐκεῖ τὴν πλατιά, τὴ μεγάλη. Καὶ κάθε φορὰ...

Είπες: «Θα πάγω σ' άλλη γη, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα, Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή. Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή• κ'...

Δε θα το πούν, ο πόνος μου πώς άνθισε παρά τα λυπημένα μου τραγούδια. Σαν πεταλούδες οι χαρές με σίμωναν γιατί ήμουν δροσερή σαν τα λουλούδια. Δε θα...

Τί ὄμορφη ποὺ εἶσαι. Μὲ τρομάζει ἡ ὀμορφιά σου. Σὲ πεινάω. Σὲ διψάω. Σοῦ δέομαι: Κρύψου, γίνε ἀόρατη γιὰ ὅλους, ὁρατὴ μόνο σ᾿ ἐμένα. Καλυμένη ἀπ᾿...

Ερειπωμένοι τοίχοι. Εγκατάλειψη. Περασμένες μορφές κυκλοφορούνε αδιάφορα Χρόνος παλιός χωρίς υπόσταση Τίποτα πια δε θ’ αλλάξει δω μέσα. Είναι μια ήρεμη σιωπή μην περιμένεις απάντηση Κάποια νύχτα μαρτιάτικη χωρίς...