Ετικέτα: Ποίηση

Χωρίς να σε βλέπω χωρίς να σου μιλάω χωρίς ν’ αγγίζω ούτε μια σκιά απ’ το βήμα σου χωρίς – πόσο γυμνός ακόμα θα ’θελες να...

Έξω από μας πεθαίνουν τα πράγματα… Απ’ όπου περάσης νύχτα, ακούς σαν ένα ψίθυρο να βγαίνη από τους δρόμους που δεν πάτησες, από τα σπίτια που δεν...

Φιλοσοφείς τρυφερότητα χωρίς φιλοσοφία· στέργεις αιωνιότητα μονάχα με το βλέμμα· είσαι μια ζωντανή βαθειά σελίδα σώματος π’ αστράφτει σε παρθενικότητα. Ο χρόνος είν’ ακόμη για σένα θρίαμβος και σου τον εύχομαι πάντα.

And your absence teaches me what art could not                                    Daniel Weissbort   Δεν ύφαινα, δεν έπλεκα ένα γραφτό άρχιζα, κι έσβηνα κάτω απ’ το βάρος της λέξης γιατί εμποδίζεται η...

Αυτοί παιδί μου δεν δεν σου χαρίζουν ούτε τη νύστα τους όλο δεν και δεν και δέν-τρο δεν φύτεψαν τα χέρια τους δεν χάιδεψαν σκυλί γατί πουλάκι...

Φθινοπώριασε…Προς τι όμως η ανάγκη για παντοτινό ήλιο; Εμείς είμαστε στρατευμένη στην ανακάλυψη του θείου φωτός… Μακριά από τους ανθρώπους που φθίνουν με τις εποχές… Φθινόπωρο… Η βάρκα...

Όταν δεν μπορώ να κοιτάξω το πρόσωπό σου κοιτάζω τα πόδια σου. Τα πόδια σου οστέινα τόξα, τα δυνατά μκρά σου πόδια. Ξέρω πως σε στηρίζουν, και το γλυκό...

Κι αν έρθει κάποτε η στιγμή να χωριστούμε, αγάπη μου, μη χάσεις το θάρρος σου. Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου, είναι να ‘χει καρδιά. Μα η...

Δε σε γνωρίζει ο ταύρος, ούτε η συκιά, ούτε τα άλογα, ούτε τα μυρμήγκια του σπιτιού σου. Δε σε γνωρίζει το παιδί ούτε το σούρουπο γιατί για...

Γύρισα πίσω, ξανάζησα, Ξανάκαμα τα βήματά μου. Ξεγύμνωσα τη σάρκα μου, έγινα θέαμα, Να με βλέπουν οι άνθρωποι, να με κοιτούν τα ζώα Και να φοβούνται, να τρέμουν...