Ετικέτα: Ποίηση

Έχω ανάγκη τη θάλασσα γιατί με διδάσκει: δεν ξέρω αν μου δίνει μουσική η συνείδηση: Δεν γνωρίζω αν είναι κύμα μονάχα ή πλάσμα βαθύ η μονάχα βραχνή...

Kι αυτή η μοναξιά σε αναστολή μικρή ζωηρότατη διαψεύδει αϋπνίες   η μόνη που μπορεί να με βαστήξει πάνω σ´ αυτή τη στιγμή από λάσπη όποιος διασχίζει τη νύχτα φέρει ένα κομμάτι του κόσμου   η...

Τὰ βήματα τοῦ φθινοπώρου ἀντήχησαν νωρίς, κι εἶπε μὲ πίκρα ἡ ἀδελφή μου: «Ἡ νυχτερινὴ βροχὴ τὰ ρόδα μας τὰ μάδησε, ἀδελφούλη μου, καὶ τώρα;» Ἕνα βιβλίο ρομαντικὸ...

Αυτό που είσαι με αποσπάει απ’ όσα λες. Κουβέντες γρήγορες πετάς, με γέλια τις σκεπάζεις και με καλείς να πάω όπου εκείνες με οδηγούν. Δεν σου κάνω το χατίρι, δεν...

Τὸ παλιό μας τὸ τραγούδι, ποῦ τ᾿ ἀκούγαμε μαζί, τώρα ποὺ χαθῆκαν ὅλα, ποιὸς θὰ τό ῾λεγε νὰ ζεῖ! Ἀπὸ τότε ποὺ ἡ καρδιά μου σ᾿ ἔχασε παντοτινά, δὲ τὸ...

Ποίηση ανάμνηση από φίλντισι περίπατος τα ξημερώματα άναμμα τσιγάρου κατά λάθος από φεγγάρι χαρταετός που ξέφυγε απ’ τα χέρια παιδιού κλάμα παιδιού στη μέση πανηγυριού φιλιά ανάμεσα στις προδοσίες κλωνάρι που...

Αυτό το ποίημα ποτέ δε θα το ξαναγράψω. Ποτέ δε θα περάσω απ’ τα ίδια φιλιά.   Ποιήματα 2009, Εκδόσεις Γαβριηλίδης.

Καληνύχτα καλοκαίρι πολλές λέξεις άφησες και λίγες σιωπές. Καλημέρα φθινόπωρο μονολεκτικές ας είναι οι στιγμές σου. Το πρώτο σώμα που θα δοθεί για τροφή λυγμών ας μην είναι νεανικό. Να έχει αποδεχτεί πάνω του Την...

Πριν συμβούν όλα αυτά το τοπίο ντυνόταν στο δέρμα σου. Μπαίναν τα μάτια μου από παντού, σαν σαρκοβόρα των θερμοκηπίων. Με τον καιρό με θέλησες τυφλό.   Τώρα σκάβω με...

Να σου γλείψω τα χέρια να σου γλείψω τα πόδια. Η αγάπη κερδίζεται με την υποταγή. Δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεσαι εσύ τον Έρωτα. Δεν είναι μόνο μούσκεμα χειλιών, φυτέματα...