Ετικέτα: Ποίηση
Γράμματα στη Άννα, Άγγελος Σικελιανός
Να σε ζητώ μ’ όλες τις ίνες μου όλες τις στιγμές,
Να κολυμπάω αντίστροφα στο ρέμα της απόστασης
Για να Σε ‘γγίξω.
|Νικηφόρος Βρεττάκος
Ανάσκαψα όλη τη γη να σε βρω...
ήξερα πως δίχως τον άνθρωπο
δεν είναι πλήρες του ηλίου το φως...
τώρα, κοιτάζοντας τον κόσμο,
μες΄από σένα –πλησιάζουν
τα πράγματα, γίνοντια...
Ουρανός χωρίς διαβατήριο, Fereydoun Faryad
Όλα μου τα ταξίδια εσύ,
Όλες μου οι θάλασσες εσύ,
Όλα μου τα ναυάγια εσύ.
Όταν σε συλλογιέμαι
Ένας άνεμος με παίρνει
Μαζί με το κρεβάτι μου,
Χωρίς πυξίδα,
Χωρίς τιμόνι,
Χωρίς...
Άλλο ένα Καλοκαίρι, Τίτος Πατρίκιος
Για σκέψου να μην πρόφταινα
κι αυτό το καλοκαίρι
να δω το φως ξανά εκτυφλωτικό
να νιώσω την αφή του ήλιου στο κορμί μου
να οσμιστώ δροσερές και...
Η Κρύπτη, Ε.Χ. Γονατάς
Ανεβαίνοντας στις πιο ψηλές στέγες,
σκαρφαλώνοντας στα πιο άσπρα μπαλκόνια,
πατώντας στα πιο πράσινα φύλλα,
σ' ανάβω το βράδυ το γαλάζιο φεγγάρι,
λυγίζω τη νύχτα τις καλαμιές με...
Στό πρωϊνό ἀκουμπισμένος, Χρίστος Λάσκαρης
Εἷναι ὡραῖο νά ὑπάρχεις
στό πρωινό ἀκουμπισμένος.
Ἀλλά νά ὑπάρχεις
δέν εἷναι εὒκολο.
Χρειάζεται μιά καρδιά ἀθώα.
Μυθιστόρημα ΚΓ’, Γιώργος Σεφέρης
Λίγο ακόμα
θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο
τη θάλασσα να κυματίζει
λίγο ακόμα,
να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα.
|Νικηφόρος Βρεττάκος
Σκέψου πιο ήρεμα και πιο βαθιά.
Αρμόνισε την ύπαρξη σου
με το γενικό ρυθμό που
πλημμυρίζει τα πρωινά τους ορίζοντες.
Ισορρόπησε τον εαυτό σου
και τοποθέτησε τον απέναντι στην...
Top
Οκτώβριος, Μίλτος Σαχτούρης
Στο ταβάνι σχήματα τριαντάφυλλα
και σχήματα αράχνη
τα φώτα κίτρινα θαμπά σκοτεινά
μεγάλα ψάρια στους πράσινους βαθιούς τοίχους
καρφωμένα
αίμα
τρύπιες κουβέρτες και σπασμένα τζάμια
η βροχή
και ξάφνου μέσα στα χέρια...
