Αρχική Ετικέτες Ποίηση

Ετικέτα: Ποίηση

Κάθε φορά σ’ αγγίζω και πεθαίνω, Ορέστης Αλεξάκης

Κάθε φορά σ’ αγγίζω και πεθαίνω κάθε φορά σ’ αγγίζω κι ανασταίνομαι να σε κρατήσω ωστόσο δεν μπορώ πάντα γλιστράς προς το γαλάζιο πάντα ξεφεύγεις προς την απεραντοσύνη Και συνεχίζω τους μικρούς θανάτους μου και τις μικρές...

Αδιαφορία, Cesare Pavese

Άνθησε αυτό το μίσος σαν ένας λαμπρός έρωτας οδυνηρός, και αναστοχάζεται με λαχτάρα. Ζητά ένα πρόσωπο και μια σάρκα, σαν να ήταν ένας έρωτας. Είναι νεκρές η...

Τα Γράμματα, Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

Θυμάμαι είχα δει ένα όνειρο για τα γράμματα και πού να τα βρω… Το Άλφα θα το ’βρισκα σε άγριο τοπίο φτερό ανάσα άσπρου πουλιού σ’ αγκάθι...

Χειμώνας, Ουμπέρτο Σάμπα

Νύχτα, χειμώνας σαρωτικός. Λίγο μόνο τις κουρτίνες σηκώνεις και κοιτάς. Ανασηκώνονται άγρια τα μαλλιά σου, η χαρά άξαφνα ανοίγει διάπλατα τα μαύρα τα μάτια∙ με κείνο που είδε...

Οἱ μικροὶ γαλαξίες, Nικηφόρος Βρεττάκος

Πᾶνε κι ἔρχονται οἱ ἄνθρωποι πάνω στὴ γῆ. Σταματᾶνε γιὰ λίγο, στέκονται ὁ ἕνας ἀντίκρυ στὸν ἄλλο, μιλοῦν μεταξύ τους. Ἔπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν σὰν πέτρες ποὺ βλέπονται. Ὅμως,...

|Ναζίμ Χικμέτ

Να αγαπάμε κάθε μέρα λίγο περισσότερο, κάθε μέρα λίγο καλύτερα...    

Ολόκληρη νύχτα, Άρης Αλεξάνδρου

Όπου να ’ναι θα κλείσει το στερνό παραθύρι στην άκρη της βροχής. Κατακαθίζει το νερό στα σκαλοπάτια. Τι ξένο που είναι απόψε το τσίγκινο τραπέζι κάτω...

Μια Εποχή στην Κόλαση, Αρθούρος Ρεμπώ

Τι παράξενα θα σου φανούν όταν πια δε θα 'μαι 'δω, όλα όσα έχεις υποφέρει! Όταν πλέον δε θα 'χεις το μπράτσο μου πάνω από...

Πρωτεύουσα της οδύνης, Paul Eluard

Στο είπα για τα σύννεφα Στο είπα για το δέντρο της θάλασσας Για κάθε κύμα για τα πουλιά στα φύλλα Για τα βότσαλα του θορύβου Για τα οικεία...

|Κική Δημουλά

Θα ήθελα κάπως αλλιώς ν' αγαπιούνται τα πράγματα στριμωγμένα σ' ένα μικρό δωμάτιο που να είναι μπάνιο κουζίνα μαζί κι υπνοδωμάτιο εντός και το καθιστικό η μία χρήση να νίβει...

Top

Γράμμα σε μια άγνωστη, Nicanor Parra

5 Σεπτεμβρίου 1914 - 23 Ιανουαρίου 2018   Σαν περάσουν τα χρόνια, σαν περάσουν Τα χρόνια κι ο αγέρας έχει ανοίξει ένα λάκκο Ανάμεσα στις ψυχές μας’ σαν...