Ετικέτα: Ποίηση

Ευχές κροτίδες και φιλήματα ανταλλάσσουν οι άγιες μέρες μεταξύ τους κι εγώ χτυπώ την πόρτα σου   όχι για να εισέλθω μολονότι κατάλληλο είναι το σώμα που φορώ με προϋπηρεσία...

“Η καμπύλη των ματιών σου γύρο φέρνει την καρδιά μου Γύρος χορού και γλύκας Του χρόνου φωτοστέφανος νυχτερινό λίκνο και σίγουρο Κι αν όλα τα όσα έζησα...

Εσύ – το αίμα μου… Εσύ το ξέρεις.      

Καθισμένος στο λευκό στερέωμα μιας αιώρας Που κάποιοι αποκαλούν ζωή, μετάβαση, θάνατο και ανάσταση. Το σήμαντρο χτυπάει την ακριβή ώρα του θανάτου της φύσης, Ενώ, οι πρώτες...

Ι   Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου, Πουλάκι της φτωχειάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου,   Πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς...

Το κακό είναι που παρέμεινες στην επιφάνεια της Το κακό είναι που δεν ήξερες πως η διέξοδος είναι στον πυθμένα που φοβήθηκες να βυθιστείς μέχρις αυτού.    

(23 Aυγούστου 1900 - 17 Απριλίου 1976) Ήθελα να ’σουν   Ήθελα να ’σουν καθρέφτης μου, πράγμα μου. Να ’σουνα πράγμα να μου ανήκεις Μες στην ακέρια σου ομορφιά, Όπως...

Σιχαίνομαι ν’ ακολουθώ, σιχαίνομαι και να καθοδηγώ. Να υπακούω; Όχι! Και να κυβερνώ; Ούτε και τούτο! Όποιος δεν φοβάται τον εαυτό του, φόβο δεν προκαλεί. Και μόνον...

Κοιτάζω την ώρα, δεν είναι να ρθείς. Γυρνώ το κλειδί στην πόρτα και παίρνω το πρώτο βιβλίο που δεν λέει τίποτα. Κι άξαφνα, εκέι που διαβάζω, απαλαίνει η...

- Που βρίσκεται ο Ίκαρος; - Ερωτεύτηκε την Ελευθερία, την Ειρήνη, την Ελπίδα, τα πουλιά, τα σύννεφα, το Φώς - και σ’ ένα πανέμορφο νησί έπεσε, για να ζήσει παντοτινά