Ετικέτα: Ποίηση

Υποφέρω μέσα στην κουβέρτα της σιωπής που υπολείπεται.   Στον απόηχο της απόστασης ο χρόνος μας έγινε σίδερο,   έγινε μαύρο αίμα το μεσημέρι του ήλιου,   η ώρα που τα μάτια μου έπηξαν μέσα στο ξεραμένο αλάτι,   ένα νεκρό...

I   Παρατήρησε με προσοχή τα αντικείμενα που σε περιβάλλουν (λουλούδια, βιβλία, φωτογραφίες), παρατήρησε τα καθώς αιωρούνται νωχελικά μέσα στη μεταφυσική τους αθωότητα.   Δεν είσαι βέβαιος ότι υπάρχουν πρέπει ωστόσο να συνεχίσεις να τα...

Εγώ είμαι της θύελλας γι’ αυτό σ’ αγαπώ είμαι της λαίλαπας γι’ αυτό σ’ αγαπώ είναι που εντός μου είσαι η δίνη είναι που έσπασες τον άξονα που κράταγε την...

Χωρὶς χρῶμα, χωρὶς σῶμα τούτη ἡ ἀγάπη ποὺ πηγαίνει σκορπισμένη, μαζεμένη, σκορπισμένη πάλι-πάλι, κι ὅμως σφύζει κι ὅμως πάλλει στὴ δαγκωματιὰ τοῦ μήλου στὴ χαραγματιὰ τοῦ σύκου σ᾿ ἕνα βυσσινὶ κεράσι σὲ...

(16 Aυγούστου 1920 - 9 Μαρτίου 1994)   The Laughing Heart   Η ζωή σου είναι η ζωή σου μην την αφήσεις να τσακιστεί στη γλοιώδη υποταγή. Να είσαι σε...

Ήμουν ακόμα στην αρχή του δρόμου, όταν μου περιγράψανε το τέλος του. Προσπάθησα να το ξεχάσω για να συνεχίσω να βαδίζω, όμως δεν μπόρεσα. Έτσι, έμεινα ακίνητος ή, μάλλον, έφτασα...

(20 Μαρτίου 1931 - 11 Αυγούστου 2020)   Ἑνὸς λεπτοῦ σιγή Ἐσεῖς ποὺ βρήκατε τὸν ἄνθρωπά σας κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά, ἕναν ὦμο ν᾿ ἀκουμπᾶτε...

Φλογάτη, γελαστή, ζεστή, ἀπὸ τ᾿ ἀμπέλια ἀπάνωθεν ἐκοίταγε ἡ σελήνη - κι ἀκόμα ὁ ἥλιος πύρωνε τὰ θάμνα, βασιλεύοντας μὲς σὲ διπλὴ γαλήνη· βαριὰ τὰ χόρτα, ἱδρώνανε στὴν...

Ο χρόνος είν’ αλλιώτικος για τον ερωτευμένο δεν είναι πρακτικός χωρίς αποτέλεσμα λήγουν οι στιγμές το μέλλον φτιάχνεται με τα πιο ωραία θέματα της χτεσινής αγάπης για θάνατο λογιέται...

(1932 - 7 Aυγούστου 2014)   Ζωή – χωρίς να ζούμε “Τόσα φιλιά- μα δίχως χείλη/ τόσες αφές- μα δίχως χέρια τόσοι φρουροί- μα δίχως πύλη/ τόσες ειδήσεις-...