Ετικέτα: Ποίηση

Μα αν ήτανε να ερχόσουνα για ένα έστω πρωί χίλια θε να ‘δινα πρωινά να ζούσα εκείνο μόνο.       *Μενέλαος Λουντέμης

Τόσο, που σε λίγο θα σε δω και έχω άγχος. Τόσο, που με πνίγει. Τόσο, που πια μ' αγαπώ και λίγο. Τόσο, που μου είπες αντίο. Τόσο,...

Δεν μοιάζεις πια με καμμία από τότε που σ’ αγαπώ.       *Pablo Neruda

Άραγε πώς γεννιέται από ένα τίποτα η επιθυμία; Πώς η επιθυμία γίνεται έρωτας, ο έρωτας πως αλλάζει σε μακρινή ανάμνηση; Άραγε πως μπορεί η ανάμνηση να σβήνει μες στο τίποτα;  

Εσύ είσαι η μόνη στον κόσμο που ξέρει, για την καρδιά μου, γι’ αυτό που ήταν πάντα, πρίν από κάθε άλλη αγάπη.     *Pier Paolo Pasolini

 Αν μπορούσα να σταματήσω κάπου Αυτή τη δημόσια διαδρομή φαντασμάτων Ανάμεσα μας Θα σταματούσα εσένα Στο σημείο εκείνο Που σταματάς εμένα   Που λες χωρίς Και εννοείς μαζί     Αλλά δεν ακούγεται     *Ποίηματα στη Μαρία,...

Μα ποιες συμπτώσεις Δύο κομμάτια Ενός μοναδικού παζλ Δεν συμπίπτουν κατά τύχη Όπως εγώ Όπως σε εσένα   (Μετάφραση: Μ. Κροκέτα)

Κάποτε σαν δυο ξένοι θα δίνουμε τα χέρια κι όλη αυτή η πυρκαγιά θα ‘ναι: τα περασμένα οι μέρες που περάσαμε μαζί σχεδόν μια ιστορία τρίτων. Κανένας και...

Η κοπέλα απέναντι στο άλσος συνομιλεί μ’ επιθυμίες κι ατσάκιστα μυστικά. Τα χέρια της δείχνουν τους δρόμους, τα πόδια της προσανάβουν το τραγούδι της χλόης, τα μάτια της...

Ήμουν ερωτευμένος κάποτε μαζί σου, Και να το πω ειλικρινά, ακόμα Σ’αγαπώ, Αλλά ας μη σ’ απασχολεί πλέον αυτό, Αφού δεν πρόκειται πια να σ’ ενοχλώ.     Εγώ σε...