Ετικέτα: Ποίηση

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκαιο. Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου...

Θα περιμένουμε μην τυχόν περάσει   Το τρένο μας με το πολύτιμο φορτίο Το τρένο μιας άλλης ώρας Μιας άλλης χώρας που σύνορα δεν έχει.   Θα περιμένουμε μην τυχόν...

Γι’ αυτούς που πέρασαν σε σκοτεινά νερά   Θέλω να μιλήσω γι’ αυτές τις μουσικές της μοναξιάς και του θυμού από τύπους βυθισμένους στο κενό και διαλυμένες τύπισσες που μίλησαν μαζί...

Ἔρθης δὲν ἔρθης, ἐγὼ θὰ σύρω τ’ἀργὰ τὰ πόδια γοργὰ ὡς ἐκεῖ, τὸ κουρασμένο κορμὶ νὰ γείρω στὴν ἔρμη πέτρα τὴ μυστική. Καὶ θὰ προσμένω καὶ θὰ πεθαίνω καὶ...

Υπάρχει ακόμα στον κόσμο ομορφιά; Ω, δεν εννοώ τα ωραία χαρακτηριστικά. Αλλά τον νεαρό εκείνο στο σταθμό γεμάτο από έξαψη με τα μάτια στραμμένα σε μακρινές ακτές.     *Μετάφραση:...

Πολλά σώματα Ολόκληρο δάπεδο κλειδωμένα Αγκυροβολημένα σε οπές σε συνδυασμούς   Μοιάζουν με άμμο Δεν κάνουν εκπτώσεις στο χρώμα Δεν ξεθωριάζουν     Τεφροδόχος από άμμο Φιλοξενούν  χώμα Χέρια από χώμα Δεν γνωρίζουν πού να...

Άκυρα γράμματα σκληρά ταχυδρομεία. Τα χρόνια που έλειψες δεν ξέρεις ποιοι γεράσανε και ποιοι γεράσαν. Τους έκλαψες ερήμην όλους ανεξαίρετα. Στα ξένα όλοι μπερδεύονται και πιο πολύ η νοσταλγία με το πένθος.   Τώρα που...

Η μόνη μου γαλήνη είναι ότι αυτό το δικαίωμα να σ’ αγαπώ μέχρι τα τρίσβαθα της ψυχής, δεν μπορεί να μου το αμφισβητήσει και να μου το...

Διαβάζω όλα όσα γράφουν για μένα σαν να μη τα βλέπω φευγαλέα, λες και δεν απευ8ύνονται σε μένα οι σκληρές ή δίκαιες λέξεις. Όχι γιατί αρνούμαι να δεχτώ την...

η γυναίκα ίσα που νοιώθει το θρόισμα της νύχτας είναι ντυμένη όμορφα, γιορτινά και το ανεπαίσθητο άγγιγμα του '22 γνέφει, καραδοκεί το φρικιαστικό γράπωμα του '22 το ``πειραγμένο`` ποτό του...