Ετικέτα: Ποίηση
|Παντελής Μπουκάλας
Μια ξενιτιά η πατρίδα σου.
Σαν έρωτα που τον ζητάς μόνον για να τον χάσεις.
*Παντελής Μπουκάλας
Μεγάλο Γράμμα, Τίτος Πατρίκιος
Αγάπη αγάπη
μόνο η πάχνη του πρώτου άστρου-
άσε να σου μιλήσω.
Αγάπη δεν φοβάμαι πια.
Σ’ αγαπώ.
Άσε ν’ ακουστεί η φωνή μου
πάνω απ’ τις κορφές των δέντρων
πέρα...
|Μ. Πρατικάκης
Θυμήσου, είσαι εκείνο που σου επιστρέφει,
Εκείνο που το εμπιστεύτηκες,
Εκείνο που εκτοπίζοντας, σε υψώνει και σε κρίνει.
Η ατομική ύπαρξη ενός κοριτσιού ΙΙ, Στάβη Ζήτα
(σε τρία μέρη)
(Μέρος Δεύτερο)
Παίρνει φόρα και βουτά μέσα σε χάρτες και βιβλία·
ο μόνος τρόπος ύπαρξης που γνωρίζει.
Σημαδεύει πόλεις, ανθρώπους και τοπία
με τα μάτια πάντα...
|Κώστας Ταχτσής
Ποιός να μου τόλεγε
ότι σήμερα
θα γράψω αυτό το ποίημα
τόσο μικρό ποίημα
για να γιορτάσω την απουσία σου
*Κώστας Ταχτσής
|Charles Bukowski
Όλα καταλήγουν στο τελευταίο άτομο που σκέφτεσαι τη νύχτα,
εκεί που είναι η καρδιά.
*Charles Bukowski
Κράτησε το κορίτσι, Σοφία Σταθάκη
Τα γράμματα πέφτουν από το όνομά σου
και σκορπούν στον δρόμο.
Κράτησε το κορίτσι εκείνο,
με κίνδυνο να πληγωθεί κάποιος από τους δύο.
Κράτησε το κορίτσι αυτό και...
|Μενέλαος Λουντέμης
Μα αν ήτανε να ερχόσουνα για ένα έστω πρωί
χίλια θε να ‘δινα πρωινά να ζούσα εκείνο
μόνο.
*Μενέλαος Λουντέμης
|Γ. Λιανού
Τόσο, που σε λίγο θα σε δω και έχω άγχος.
Τόσο, που με πνίγει.
Τόσο, που πια μ' αγαπώ και λίγο. Τόσο, που μου είπες αντίο.
Τόσο,...
Top
Φοβάμαι, Μανόλης Αναγνωστάκης
__________________________________________________
Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο...
