Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Όχι εσύ χάριν της αγάπης αλλά χάρη σ’ εσένα η αγάπη (κι ακόμη για χάρη δική μου) Όχι επειδή πρέπει ν’ αγαπήσω αλλά επειδή πρέπει ν’ αγαπήσω εσένα Ίσως επειδή είμαι αυτός που είμαι μα σίγουρα επειδή εσύ είσαι αυτή που είσαι     *Γιατί, Erich Fried

Πῶς δοκιμάζουν τὰ ὄργανα οἱ μουσικοὶ πρὶν ἀπὸ ἔναρξη συναυλίας ἔτσι κι ἐγὼ τώρα χειριζόμενος λέξεις εὐαισθητισμὸς εὐαισθησία αἰσθητισμὸς εὐαισθησία καὶ αἰσθητῆς τὸ εὐαίσθητον εὐαισθησιακὸς εὐαισθησιάζομαι εὐαισθησιασμὸς εὖ καὶ...

(Απόσπασμα)     Όταν υπάρχει σχέση δεν χρειάζονται αποχαιρετισμοί θα ξαναιδωθείτε   Και να μην ξαναιδωθείτε θα κουβαλάει ο ένας τον άλλο στην καρδιά του   Και πως ν’ αποχαιρετήσεις αυτό που έχεις μέσα σου;     *Αποχαιρετισμοί, Σπύρος...

(απόσπασμα)   Κείνη η καρέκλα. Πάντα. Εκεί που καθόσουν. Αμετακίνητη. Έλεγες: είμαι εσύ, εσύ, εσύ. Κι εγώ; Εσύ κ’ ήρθες. Χιλιάδες φορές ξανάπα τ’ όνομά σου.   Δεν σε είπα. Τ’ όνομά σου ανεξάντλητο.         *Γυμνό σώμα, Γιάννης Ρίτσος

Λοιπόν σφίξε με σφίξε με στην αγκαλιά σου φίλησέ με φίλα με πολύ αργότερα θα ‘ναι πολύ αργά τώρα που ζούμε φίλα με     *Φίλησέ με, Jacque Prevert

(Dich)   Εσένα σκέφτομαι, όχι εγγύτερά μου εσένα σκέφτομαι, όχι μακρύτερά μου εσένα σκέφτομαι όπου βρίσκεσαι γιατί πράγματι βρίσκεσαι εκεί.   Εσένα σκέφτομαι, όχι μεγαλύτερη εσένα σκέφτομαι, ούτε νεότερη ούτε ψηλότερη, ούτε κοντύτερη ούτε...

«Ζω μέσα σου, Ζεις μέσα μου, Είμαστε δυο κήποι στοιχειωμένοι ο ένας από τον άλλον. Είναι φορές που δεν σε βρίσκω εκεί. Υπάρχει μόνο η κούνια που τρίζει,...

Το δέρμα γνέφει Ακουμπάει στα πράγματα και ρέει Σβήνει στη φλόγα σου εγείρεται αγκομαχά στη μνήμη των χεριών σου αληθεύει Λύνεται να σ’ ανασάνει Βγάζει τη γλώσσα στον καιρό ανταρμένο κι άυπνο Το...

Πόσο πολύ σε αγάπησα εγώ μονάχα το ξέρω εγώ που κάποτε σ’ άγγιξα με τα μάτια της πούλιας και με τη χαίτη του φεγγαριού σ’ αγκάλιασα και...

Όσο επιμένεις να την σκέφτεσαι με κάθε λεπτομέρεια σημαίνει πως δεν πρόκειται να ξανάρθει.