Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Εγώ είμαι της θύελλας γι’ αυτό σ’ αγαπώ είμαι της λαίλαπας γι’ αυτό σ’ αγαπώ είναι που εντός μου είσαι η δίνη είναι που έσπασες τον άξονα που κράταγε την...

Η συζήτηση στο κρεβάτι θα 'πρεπε να 'ταν απλούστερη Μα να ξαπλώνεις μαζί έχει ρίζες βαθιές: Έμβλημα ειλικρίνειας μεταξύ δυο ανθρώπων. Ωστόσο όλο και περισσότερος χρόνος φεύγει...

Κάθε βράδυ Στο κρεβάτι του Άλλαζε ερωμένη Κάθε πρωί Όταν ξύπναγε Έβλεπε δίπλα του Την ίδια γυναίκα Κι όταν σηκωνόταν Και κοιταζόταν Στον καθρέφτη Δεν έβλεπε κανέναν.   *Ερωμένη, Γιάννης Βούλτος

Θα ήθελα ν’ αλλάξω το σώμα μου με το δικό σου, όχι για τίποτα άλλο παρά για να καταλάβω τι είναι αυτό που τέμνει κι ενώνει τις...

Όταν σε φιλάω, δεν είναι μόνον το στόμα ή ο αφαλός ή οι μηροί σου που φιλάω.   Φιλάω ταυτόχρονα και τις ερωτήσεις και τις απαιτήσεις και τις...

Δεν ύφαινα, δεν έπλεκα ένα γραφτό άρχιζα, κι έσβηνα κάτω απ΄το βάρος της λέξης γιατί εμποδίζεται η τέλεια έκφραση όταν πιέζετ΄από πόνο το μέσα. Κι ενώ η απουσία...

Ξέρω τα μάτια σου, ξέρω τα χείλη σου, ξέρω τα μαλλιά σου, ξέρω το σημαδάκι που άφησε φεύγοντας ο κεραυνός- θέλω να πω, ίπταμαι πάλι επί πτερύγων ανέμων, βαδίζω πάλι...

Σιωπή είναι ένας πόνος που αρχίζει Από το στήθος σαν μοναξιά.   Το μεσημέρι κιτρινίζει Ρημάζει το δέρμα μου Μπαίνει μες στο μυαλό. Σκόνη σηκώνεται, τα τζάμια στάζουν Η προσπάθεια αιμορραγεί.   Στηρίξου...

Ήρθες όταν σε ζητούσα παράφορα και δρόσισες την καρδιά μου που την έκαιγε ο πόθος     *Σαπφώ

VI   Δεν είμαι τίποτα Είμαι αέρας στο στόμα σου Είμαι μόνο Η πιθανότητα μιας λέξης Με προφέρεις και υπάρχω.       *Αργύρης Χιόνης