Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Άραγε πώς γεννιέται από ένα τίποτα η επιθυμία; Πώς η επιθυμία γίνεται έρωτας, ο έρωτας πως αλλάζει σε μακρινή ανάμνηση; Άραγε πως μπορεί η ανάμνηση να σβήνει μες στο τίποτα;  

 Αν μπορούσα να σταματήσω κάπου Αυτή τη δημόσια διαδρομή φαντασμάτων Ανάμεσα μας Θα σταματούσα εσένα Στο σημείο εκείνο Που σταματάς εμένα   Που λες χωρίς Και εννοείς μαζί     Αλλά δεν ακούγεται     *Ποίηματα στη Μαρία,...

Μα ποιες συμπτώσεις Δύο κομμάτια Ενός μοναδικού παζλ Δεν συμπίπτουν κατά τύχη Όπως εγώ Όπως σε εσένα   (Μετάφραση: Μ. Κροκέτα)

Κάποτε σαν δυο ξένοι θα δίνουμε τα χέρια κι όλη αυτή η πυρκαγιά θα ‘ναι: τα περασμένα οι μέρες που περάσαμε μαζί σχεδόν μια ιστορία τρίτων. Κανένας και...

Η κοπέλα απέναντι στο άλσος συνομιλεί μ’ επιθυμίες κι ατσάκιστα μυστικά. Τα χέρια της δείχνουν τους δρόμους, τα πόδια της προσανάβουν το τραγούδι της χλόης, τα μάτια της...

Ήμουν ερωτευμένος κάποτε μαζί σου, Και να το πω ειλικρινά, ακόμα Σ’αγαπώ, Αλλά ας μη σ’ απασχολεί πλέον αυτό, Αφού δεν πρόκειται πια να σ’ ενοχλώ.     Εγώ σε...

Και σ’ αγαπώ όταν το πρόσωπό σου με ξυπνά στις επτά και τριάντα κι αρχίζει η νέα μέρα με την τρυφερότητα κάποιων χειλιών δίχως κόκκινο κραγιόν. Να σε...

Το σ’ αγαπώ δεν είναι φράση: δε μεταβιβάζει ένα νόημα, αλλά αγκιστρώνεται σε μια οριακή κατάσταση: «αυτήν όπου το υποκείμενο αιωρείται σε μια σχέση αντικατοπτρισμού με τον...

Ξέρω τα μάτια σου, ξέρω τα χείλη σου, ξέρω τα μαλλιά σου, ξέρω το σημαδάκι που άφησε φεύγοντας ο κεραυνός – θέλω να πω, ίπταμαι πάλι επί πτερύγων ανέμων, βαδίζω...

Κι άθελά μου σου μίλησα στον ενικό μιλάω με το συ σε όσους αγαπώ ακόμα κι αν τους έχω δε μονάχα μια φορά μιλάω με το συ...