Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Τώρα δεν ονειρεύομαι τις νύχτες, κι όταν σε σκέφτομαι σου απευθύνω ένα βουβό σονέτο κι ένα κρίνο.    «Μέσα και έξω», (2014)

H Ανάσα σου, είναι αυτή που τώρα αναβιώνει και μου θυμίζει πόσο καυτή ήταν· η απώλειά της με παγώνει εναντίον μου σ’ αυτό όλο το σύμπαν, περνούσε από το...

Αγάπη αγάπη μόνο η πάχνη του πρώτου άστρου- άσε να σου μιλήσω. Αγάπη δεν φοβάμαι πια. Σ’ αγαπώ. Άσε ν’ ακουστεί η φωνή μου πάνω απ’ τις κορφές των δέντρων πέρα...

Άραγε πώς γεννιέται από ένα τίποτα η επιθυμία; Πώς η επιθυμία γίνεται έρωτας, ο έρωτας πως αλλάζει σε μακρινή ανάμνηση; Άραγε πως μπορεί η ανάμνηση να σβήνει μες στο τίποτα;  

 Αν μπορούσα να σταματήσω κάπου Αυτή τη δημόσια διαδρομή φαντασμάτων Ανάμεσα μας Θα σταματούσα εσένα Στο σημείο εκείνο Που σταματάς εμένα   Που λες χωρίς Και εννοείς μαζί     Αλλά δεν ακούγεται     *Ποίηματα στη Μαρία,...

Μα ποιες συμπτώσεις Δύο κομμάτια Ενός μοναδικού παζλ Δεν συμπίπτουν κατά τύχη Όπως εγώ Όπως σε εσένα   (Μετάφραση: Μ. Κροκέτα)

Κάποτε σαν δυο ξένοι θα δίνουμε τα χέρια κι όλη αυτή η πυρκαγιά θα ‘ναι: τα περασμένα οι μέρες που περάσαμε μαζί σχεδόν μια ιστορία τρίτων. Κανένας και...

Η κοπέλα απέναντι στο άλσος συνομιλεί μ’ επιθυμίες κι ατσάκιστα μυστικά. Τα χέρια της δείχνουν τους δρόμους, τα πόδια της προσανάβουν το τραγούδι της χλόης, τα μάτια της...

Ήμουν ερωτευμένος κάποτε μαζί σου, Και να το πω ειλικρινά, ακόμα Σ’αγαπώ, Αλλά ας μη σ’ απασχολεί πλέον αυτό, Αφού δεν πρόκειται πια να σ’ ενοχλώ.     Εγώ σε...

Και σ’ αγαπώ όταν το πρόσωπό σου με ξυπνά στις επτά και τριάντα κι αρχίζει η νέα μέρα με την τρυφερότητα κάποιων χειλιών δίχως κόκκινο κραγιόν. Να σε...