Αρχική Ετικέτες Το Ποίημα της Ημέρας

Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

|Jacque Prevert

Κι άθελά μου σου μίλησα στον ενικό μιλάω με το συ σε όσους αγαπώ ακόμα κι αν τους έχω δε μονάχα μια φορά μιλάω με το συ...

Η καμπύλη των ματιών σου, Paul Eluard

“Η καμπύλη των ματιών σου γύρο φέρνει την καρδιά μου Γύρος χορού και γλύκας Του χρόνου φωτοστέφανος νυχτερινό λίκνο και σίγουρο Κι αν όλα τα όσα έζησα...

|Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου

Έλα Θα βαδίσουμε σιγά μην ακουστούμε.     *Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου

Αυτός και Αυτή, Jorge Bucay

Αυτός ήταν πάντοτε διαχυτικός κι Αυτή, ήταν πάντοτε διστακτική. Αυτός δεν έκανε ποτέ δεύτερες σκέψεις κι Αυτή, ανέλυε τα πάντα με σχολαστικότητα. Αυτός ζούσε πάντα τη στιγμή, το...

Σιωπηλοί, Χρήστος Βακαλόπουλος

Ταξιδέψαμε σιωπηλοί στα μικρά ταξίδια πρέπει να ξέρει κανείς να μένει άναυδος, εισπνέοντας τον εαυτό του, σαν να ακούει μια μελωδία που στρίβει και χάνεται από τη γωνία.  

|Σταύρος Σταυρόπουλος

Καμιά φορά επικαλούμαι το νερό για να μπορέοσουν να συνεχίζουν οι λέξεις. Με περιμένεις, αν θυμάμαι καλά, αλλά εγώ έχω έρθει. Κανείς δεν μπορεί να έρθει περισσότερο από εμένα.     *Σταύρος Σταυρόπουλος

Το δέσιμο, Τίτος Πατρίκιος

Έλεγα πάντα πως πρέπει να μπω στη θέση του άλλου για να τον καταλάβω. Έτσι με παγιδέψανε οι άλλοι, μ’ έδεσαν με κάναν ό,τι θέλαν. Κι εγώ δεν...

Ο ερχομός του φωτός, Mark Strand

Συμβαίνει έστω κι αργά: O ερχομός του έρωτα, ο ερχομός του φωτός. Ξυπνάς και τα κεριά είναι αναμμένα σαν από μόνα τους αστέρια συγκεντρώνονται, όνειρα ρίχνονται στα...

Οι γέροι, Γιάννης Βαρβέρης

Κι επειδή κάποτε ξαπλώσαμε αγκαλιά κι ήταν αυτός ένας ύπνος ανήσυχος όπου οι ανάσες μας παιρναν η μία την άχνα της άλλης· κι επειδή έπινα την πνοή σου κι έφτιαχνα...

Εξόντωση, Ντίνος Χριστιανόπουλος

Απόψε οκτώ με δέκα προγραμμάτισα έρωτα. Ένα δίωρο θα κυλήσει σε τρυφερή αγκαλιά. Ύστερα θα γυρίσω σπίτι κατευνασμένος. Τίποτα δεν θα καταλάβει η μητέρα.   Μα ποιος μου λέει...

Top

Όψις ή ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΧΙΟΝΙΣΕ ΣΤΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ

Μαρία Πανούτσου   Όψις ή  ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΧΙΟΝΙΣΕ  ΣΤΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ   Διήγημα   Εκείνη, η άλλη    Κλαδεύοντας τις ελιές, την θυμόμουν. Τα μπράτσα της ανοιγοκλείνανε και έμοιαζαν με σάρκινους βραχίονες ψαλιδιού. Ήταν...