Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Δε σε γνωρίζω εσένα που μου λείπεις δεν είσαι εσύ η ανάμνησή σου ούτε το χτύπημα στην πόρτα ούτε το αλάφιασμα στον ύπνο ούτε- ξέρεις τι ώρα είναι για...

Δε μας νοιάζει τι θα αφήσει το φιλί μας μέσα στο χρόνο και στο σκοτάδι   Αγγίξαμε το μέγα άσκοπο που δε ζητά το σκοπό του.   Ο Θεός πραγματοποιεί τον εαυτό του στο...

Τώρα δεν ονειρεύομαι τις νύχτες, κι όταν σε σκέφτομαι σου απευθύνω ένα βουβό σονέτο κι ένα κρίνο.    «Μέσα και έξω», (2014)

H Ανάσα σου, είναι αυτή που τώρα αναβιώνει και μου θυμίζει πόσο καυτή ήταν· η απώλειά της με παγώνει εναντίον μου σ’ αυτό όλο το σύμπαν, περνούσε από το...

Αγάπη αγάπη μόνο η πάχνη του πρώτου άστρου- άσε να σου μιλήσω. Αγάπη δεν φοβάμαι πια. Σ’ αγαπώ. Άσε ν’ ακουστεί η φωνή μου πάνω απ’ τις κορφές των δέντρων πέρα...

Άραγε πώς γεννιέται από ένα τίποτα η επιθυμία; Πώς η επιθυμία γίνεται έρωτας, ο έρωτας πως αλλάζει σε μακρινή ανάμνηση; Άραγε πως μπορεί η ανάμνηση να σβήνει μες στο τίποτα;  

 Αν μπορούσα να σταματήσω κάπου Αυτή τη δημόσια διαδρομή φαντασμάτων Ανάμεσα μας Θα σταματούσα εσένα Στο σημείο εκείνο Που σταματάς εμένα   Που λες χωρίς Και εννοείς μαζί     Αλλά δεν ακούγεται     *Ποίηματα στη Μαρία,...

Μα ποιες συμπτώσεις Δύο κομμάτια Ενός μοναδικού παζλ Δεν συμπίπτουν κατά τύχη Όπως εγώ Όπως σε εσένα   (Μετάφραση: Μ. Κροκέτα)

Κάποτε σαν δυο ξένοι θα δίνουμε τα χέρια κι όλη αυτή η πυρκαγιά θα ‘ναι: τα περασμένα οι μέρες που περάσαμε μαζί σχεδόν μια ιστορία τρίτων. Κανένας και...

Η κοπέλα απέναντι στο άλσος συνομιλεί μ’ επιθυμίες κι ατσάκιστα μυστικά. Τα χέρια της δείχνουν τους δρόμους, τα πόδια της προσανάβουν το τραγούδι της χλόης, τα μάτια της...