Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Η σάρκα μου πάντα πονάει στα χτυπήματα, πάντοτε χαίρεται στα χάδια. Ακόμα τίποτα δεν έμαθε. *Από την Συλλογή “Αντιδικίες”, (1955)

Επειδή με τη δική μου γλώσσα δεν μπορώ να σ’ αγγίξω  μεταγλωττίζω το πάθος μου. Δεν μπορώ να σε μεταλάβω  και σε μετουσιώνω, δεν μπορώ να σε ξεντύσω  έτσι σε...

Κουρτίνες ζορίζοντας τη θέλησή τους Ενάντια στον άνεμο, Παιδιά που κοιμούνται, Ανταλλάσσοντας όνειρα με Σεραφείμ. Η πόλη σέρνεται αφυπνισμένη Πάνω σε υπόγειους ιμάντες · κι εγώ, Ένας συναγερμός, ξύπνια Σαν φήμη...

Οι ποιητές κατοικούν έξω απ’το φόβο. Κι όπως ο ήλιος φωτίζει απ’ευθείας, κι εκείνοι: μιλούν απ’αυθείας. Παλάμη δεν δύναται να τους κλείσει το στόμα, να δεσμεύσει το...

(Απόσπασμα) Όταν μ’ αφήνεις, Είμαι η άδεια θέση, Τ’ άδειο κορμί, το κούφιο στήθος, Γεμάτο αντίλαλο, κομμένη ανάσα. Όπου κι αν πάω, σ’ όποια Πτυχή της μοναξιάς κρυφτώ Με τις αισθήσεις...

το διπλανό σπίτι με θλίβει. άντρας και γυναίκα σηκώνονται κι οι δυο νωρίς και πάνε στη δουλειά. φτάνουν σπίτι νωρίς το σούρουπο. έχουν ένα μικρό αγόρι κι ένα κορίτσι. στις...

Μέναμε και οι δύο σιωπηλοί, ο καθένας περιμένοντας τον άλλο να μιλήσει, αλλά η ομιλία δεν είναι το μόνο μέσο επικοινωνίας ανάμεσα σε δυο ψυχές. Δεν είναι μόνο οι...

Θα 'ρθω κοντά σου πάλι σαν παιδί που το αγαπούν οι γυναίκες. Είσαι το πλατύ ποτάμι. Στην ερημιά σου να ‘ρχονται το απόγευμα οι βοσκοί να πλένουν τη...

γιά τά λουλούδια τοῦ κάμπου καί τῶν περβολιῶν παθαίνομαι καί τά γνωρίζω καλά ὡς τ' ἀγαπώ: ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ μόνος τρόπος κάτι νά γνωρίσουμε απόσπασμα από τη συλλογή...

Εγώ θα σου βρω ποιον ν' αγαπήσεις, πριν πάψεις να είσαι παιδί: ύστερα είναι δική σου δουλειά ν' ανοίξεις το συρτάρι σου και να φας τις ταλαιπωρίες...