Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Έρχεσαι σαν πουλί πληγωμένο Ή σαν φοβισμένο ζώο Σαν το σκυλί που σε κοιτάζει στα μάτια Μπερδεύεται στα πόδια σου Περιμένοντας ένα πρόσταγμα Που το διώχνεις και πάλι το...

Στη γωνιά της αυλής, μέσα στα σαπουνόνερα κάτι τριαντάφυλλα καμπούριασαν απ’ το βάρος της ευωδιάς τους. Κανένας δε μύρισε αυτά τα τριαντάφυλλα. Καμιά μοναξιά δεν είναι μικρή. *Από...

Αν έχεις χάσει τ’ όνομά σου θ’ ανακαταλάβουμε τη βελονιά των πιο μοναχικών δρόμων για να σε καλέσουμε δίχως να σε κατονομάσουμε. Αν έχεις χάσει το σπίτι σου, θα...

Δεν ξέρεις πότε αρχίζει ο έρωτας. Με ποια κίνηση, με ποια σιωπή. Ένα αναμμένο κερί, ένα κομμάτι μουσικής. Δεν ξέρεις πότε γίνεται. Ξέρεις όμως πότε έγινε. Θαρρείς πως...

Δεν θέλω τους αληθινούς ναρκίσσους - μηδέ κρίνοι μ' αρέσουν, μηδέ ρόδ' αληθινά. Τους τετριμμένους, τους κοινούς κήπους κοσμούν. Με δείνει η σάρκα των πικρία, κούρασι, κι'...

Πάντα στο ίδιο μέρος στο ίδιο μέρος σε συναντώ— γωνία Παύλου Μελά και Ομονοίας Να περιμένεις στον πολύ ήλιο με μια πελώρια ζωγραφιά στον ώμο σαν πόλη Οι τοίχοι της...

Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα...

(13 Ιουνίου 1888 – 30 Νοεμβρίου 1935) Η αγάπη είναι συντροφιά. Μόνος στους δρόμους να περπατώ δεν ξέρω, γιατί μόνος να είμαι δεν μπορώ. Μια επιθυμία ζωηρή με...

Παρασκευή είναι σήμερα θα πάω στη λαϊκή να κάνω έναν περίπατο στ’ αποκεφαλισμένα περιβόλια να δώ την ευωδιά της ρίγανης σκλάβα σε ματσάκια. Πάω μεσημεράκι που πέφτουν οι...

Θέλω να πέσω στη θάλασσα των ματιών σου μα δεν ξέρω κολύμπι. Τάχα θα τρέξεις να με σώσεις ή θα μ' αφήσεις να πνιγώ;   _________________________________________________________