Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας
Αβέβαιον (Ungewiß) |Erich Fried
Έχω μάτια
γιατί βλέπουν εσένα
έχω αυτιά
γιατί εσένα ακούν
Στόμα έχω
γιατί φιλά εσένα
Έχω άραγε τα ίδια μάτια και αυτιά
εσένα σαν
δεν βλέπουν δεν ακούν;
Το στόμα άραγε το ίδιο
σαν...
Και πάλι εγώ στο τίποτα θα υπάρχω, Τόλης Νικηφόρου
Όταν το κάτι αυτό, το οτιδήποτε
για μένα θα τελειώσει
και πάλι εγώ στο τίποτα θα υπάρχω
θα είμαι εκείνο που τα μάτια σας θαμπώνει
το ύψιλον στα...
Γυναίκα μήλο σάρκινο, Pablo Neruda
Γυναίκα, μήλο σάρκινο
και άρωμα από φύκια,
γυναίκα από πηλό και φως
κι ολόγιομο φεγγάρι,
τάχα ποια λάμψη σκοτεινή
βγαίνει απʼ τις κολόνες σου
και ποια πανάρχαιη νυχτιά
σε σένα αγγίζει...
Άγνωστη Χ, Γιάννης Αγγελάκας
Με σκαλίζεις σαν ξερό χωράφι
κι ό, τι σάπιο και άχρηστο βρίσκεις, το αγαπάς.
Το χρυσάφι μου, το πετάς στα σκουπίδια.
Αναλογίζομαι, την ώρα που θα φεύγεις,
νομίζοντας...
Πάει. Αυτό ήταν, Κατερίνα Γώγου
Πάει. Αυτό ήταν.
Χάθηκε η ζωή μου φίλε
μέσα σε κίτρινους ανθρώπους
βρώμικα τζάμια
κι ανιστόρητους συμβιβασμούς.
Άρχισα να γέρνω
σαν εκείνη την ιτιούλα
που σούχα δείξει στη στροφή του δρόμου.
Και...
Τότε Που Η Σιωπή Τραγούδησε, Αργύρης Χιόνης
ΣΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΕΡΗΜΟ ΚΙ ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΟ, ζούσε μια χοντρή, βαριά σιωπή, τόσο χοντρή πού ‘χε ξηλώσει όλα τα κουφώματα, τόσο βαριά που ‘χε βουλιάξει...
Συγχώρα με Αγάπη μου, Τάσος Λειβαδίτης
Ήξερες να δίνεσαι αγάπη μου…
Δινόσουνα ολάκερη
και δεν κράταγες για τον εαυτό σου
παρά μόνο την έγνοια
αν ολάκερη έχεις δοθεί…
Όλα μπορούσανε να γίνουνε
στον κόσμο αγάπη μου
τότε...
Είναι εύκολο να επιστρέφεις…, Χάρης Βλαβιανός
Είναι εύκολο να επιστρέφεις
ν’ αναχωρείς
να επιστρέφεις
ν’ αναχωρείς και πάλι.
Είναι αργά ωστόσο να χειραφετηθείς
απ’ την ψευδαίσθηση της ομολογίας.
Θηρευτής ονείρων που δεν ήταν θεμιτό να ονειρευτώ.
Κάθε...
Ο ενικός, χτυπήματα στην πλάτη, Γιάννης Βαρβέρης
Εδώ γνωρίζω ηλικιωμένους
που αν τους ρωτήσεις απαντούν
και μόνον τ’ απαραίτητα
σε μια γλώσσα παλιά
ευγενική σανσκριτική ακατανόητη
κι ύστερα πάλι φυγαδεύονται
στη μερική τους άνοια, μακρινοί.
Πόσα μπορείς να...
Γύρω μου νύχτα μέρα, Γιώργος Ιωάννου
Όσο να δέσει κάποιος μέσα μου,
έχει πεθάνει.
Αλλάζω τις φιλίες σαν πουκάμισα,
αλλάζω τις δουλειές, αλλάζω γνώμες.
Πάντα το μάτι μου αλλού∙
μόλις ακούσω ναι έτοιμος να σαλπάρω.
Κι...