Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας
Πάθος, Μυρτιώτισσα
Ω! τα μάτια, τα μάτια σου
που όλο χρώματ’ αλλάζουν,
με γητεύουν τα μάτια σου
και βαθιά με σπαράζουν.
Μες στα χέρια – τα χέρια σου –
τα γερά,...
Εφήμεροι έρωτες, Γιώργος Βαφόπουλος
Η αγάπη μας αν πέθανε τίποτε δε σημαίνει,
παλιά μου αγαπημένη.
Οι αγάπες σαν πεθαίνουνε κ’ οι έρωτες σα σβήσουν,
μια ανάμνηση αφήνουν.
Μια ανάμνηση δυο γαλανών θολών...
H αγάπη είναι ο φόβος, Μανόλης Αναγνωστάκης
Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους.
Όταν υπόταξαν τις μέρες μας και τις κρεμάσανε σα δάκρυα
Όταν μαζί τους πεθάνανε σε...
Η Άννα της απουσίας, Τάκης Βαρβιτσιώτης
Άννα πουλί στο αλώνι του χωριού
Ανάμεσα στα κίτρινα φύλλα
Τρεχαντήρι στη θάλασσα
Άννα μάτι αλόγου μαστιγωμένου
Λεπτή βελόνα μέρας βροχερής
Άννα χαμόγελο που λιώνει μέσα στου ήλιου το...
Σε περιμένω, Μενέλαος Λουντέμης
Σε περιμένω. Μη ρωτάς γιατί.
Μη ρωτάς γιατί περιμένει κείνος
Που δέν έχει τί να περιμένει
Και όμως περιμένει.
Γιατί σαν πάψει να περιμένει
Είναι σα να παύει να...
Το ωραίο καλοκαίρι, Αργύρης Χιόνης
Ήταν ωραίο αυτό το καλοκαίρι
Ωραίο αλλά κι επικίνδυνο
Ένας παππούς που έκανε αμμόλουτρα
Ξεχάστηκε θαμμένος μες στην άμμο
Όταν τον θυμηθήκαν ύστερ' από μέρες
Σηκώσαν το καπέλο του
Δεν...
Οι γειτονιές του κόσμου, Γιάννης Ρίτσος
Δεν έχω καιρό να κουραστώ. Δεν έχω καιρό να σταυρώσω τα χέρια μου.
Δεν έχω καιρό να μην αγαπώ, να μη μισώ, να μη θέλω,...
Λαϊκό ζευγάρι, Χρίστος Λάσκαρης
Μπορεί να λέγεται Ολυμπία
και να μην έχει πάει στο γυμνάσιο,
να 'ναι χοντρή
και ν' αγοράζει βερεσέ απ' το περίπτερο,
να μασουλάει τσίχλα
και να τραγουδάει.
Κι αυτός μπορεί...
Φωτογραφία 1948, Κική Δημουλά
Κρατῶ λουλοῦδι μᾶλλον.
Παράξενο.
Φαίνετ᾿ ἀπ᾿ τὴ ζωή μου
πέρασε κῆπος κάποτε.
Στὸ ἄλλο χέρι
κρατῶ πέτρα.
Μὲ χάρη καὶ ἔπαρση.
Ὑπόνοια καμιὰ
ὅτι προειδοποιοῦμαι γι᾿ ἀλλοιώσεις,
προγεύομαι ἄμυνες.
Φαίνετ᾿ ἀπ᾿ τὴ ζωή μου
πέρασε...
Γέννηση της μέρας, Οδυσσέας Ελύτης
Μυριάδες στόματα φωνάζουνε και σε καλούν
Έλα λοιπόν απʹ την αρχή να ζήσουμε τα χρώματα
Νʹ ανακαλύψουμε τα δώρα του γυμνού νησιού
Ρόδινοι και γαλάζιοι τρούλοι θʹ...