Αρχική Ετικέτες Το Ποίημα της Ημέρας

Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Μπορεί και να΄ναι ψυχρότητα όλο το πάθος, Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

__________________________________________________ «Μπορεί και να΄ναι ψυχρότητα όλο το πάθος» σκεφτόμουνα περπατώντας άκρη άκρη στον γκρεμό… σιωπή και μέσα μου πιο άσπρη αχνιστή, γαλακτερή μ΄ακέφαλες τις λέξεις να πλένε να...

Η Τοιχογραφία, Οδυσσέας Ελύτης

Έχοντας ερωτευθεί και κατοικήσει αιώνες μέσ' στη θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση Ώστε τώρα να μπορώ σε μεγάλο βάθος πίσω τις γενιές απανωτές όπως αρχίζει ένα βουνό...

Γυμνός, Iούλιο Μήνα, Οδυσσέας Ελύτης

Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ' ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου που το...

Επήγα, K. Π. Καβάφης

Δεν εδεσμεύθηκα. Τελείως αφέθηκα κ’ επήγα. Στες απολαύσεις, που μισό πραγματικές, μισό γυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήσαν, επήγα μες στην φωτισμένη νύχτα. Κ’ ήπια από δυνατά κρασιά,...

Birds in the night, Σταμάτης Πολενάκης

Αυτό το ποίημα είναι για όλα εκείνα τα μελαγχολικά κορίτσια της οδού Ο` Κόνελ στο Δουβλίνο που τα θυμάμαι να περνούν σκορπώντας στο γρήγορο διάβα τους ολόλευκα...

Γκρίζα, Κ. Π. Καβάφης

Κυττάζοντας ένα οπάλλιο μισό γκρίζο θυμήθηκα δυο ωραία γκρίζα μάτια που είδα· θάναι είκοσι χρόνια πρίν .... ...................................................................... Για έναν μήνα αγαπηθήκαμε. Έπειτα έφυγε, θαρρώ στην Σμύρνη, για να εργασθεί...

Απουσία, Pablo Neruda

Σε έχω μετά βίας αφήσει, είσαι μέσα μου, κρυσταλλένια, ή τρέμοντας, ή με ανησυχία, πληγωμένη από μένα, ή κυριευμένη από αγάπη, όπως όταν τα μάτια σου κλείνουν μπροστά στο...

 Απόγευμα σε πόλη γαλλική-2, Κώστας Μαυρουδής

Στο πάρκο με συνάντησε το συννεφάκι τού Γκολουάζ. Αιωρούνταν πάνω απ’ την υγρασία των θάμνων. Πού πας, του λέω, και συνέχισα το βροχερό περίπατο....

II, Μανώλης Αναγνωστάκης

«Το κάθε τι τελειώνει μια μέρα», «Τώρα είναι πια πολύ αργά» Ή «Ν’ αποφασίσουμε χωρίς αναβολή» κι άλλες τέτοιες πολλές αοριστίες. Φυσούσε απ’ το σπασμένο τζάμι....

Όταν σε δαγκώνω, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

  Όταν σε δαγκώνω, το αίμα σου έρχεται στο στόμα μου· κι έπειτα εξανεμίζεται στις γαλάζιες σου φλέβες.    

Top

|Anais Nin

Και η μέρα έρχεται που ο κίνδυνος να παραμείνουμε κλεισμένοι στο μπουμπούκι είναι πολύ πιο επώδυνος από το ρίσκο που απαιτείται για να ανθίσουμε.       *Anais Nin

|R. Bolano