Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Ἔχουν ἀρχίσει νὰ μὲ κυκλώνουν ἐπικίνδυνα οἱ ὧρες. Ἀκούω τὰ φυλλώματα σήμερα γίνηκαν ἀνήσυχα χορικά. Πρέπει νὰ ζήσω τὶς ἀντίστροφες δυνάμεις. Ὢ καρδιά μου - τρομαχτικότερη σελήνη!

Η κάμαρα ήταν πτωχική και πρόστυχη, κρυμένη επάνω από την ύποπτη ταβέρνα. Απ' το παράθυρο φαίνονταν το σοκάκι, το ακάθαρτο και το στενό. Από κάτω ήρχονταν η φωνές...

Μεγαλώσαμε και είμαστε πολύ πικραμένοι.   Δεν μας παρηγορεί η υγεία: μια πλήξη πια υγιείς εμείς μόνο για να την ευχόμαστε στους συνανθρώπους.   Δεν μας παρηγορούν τα χρήματα Έχουμε τόσα που μπορούμε και...

Δεν με χωράει το σώμα μου. Θέλω να επεκταθώ, να φύγω. Ανοίγω τη βρύση. Τρέχει το νερό.  Τρέχει η νύχτα. Σκύβω να πιω, να ξεχάσω. Κτυπάω πάνω στο...

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με— όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη, κ’ επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα· όταν τα χείλη και το...

Τώρα η βροχή κεντάει, κεντάει το φόρεμά σου τώρα που η μέρα το μανδύα της κουμπώνει -το χέρι πίσω απ’ το παράθυρο κρυώνει όσο κι αν έγραψε...

Ι Έρχεται η φωνή μου άνεμος του απείρου. Έρχεται η φωνή μου φορτωμένη την αρσενική Γύρη των άστρων• έρχεται Στο λουλούδι του νου σου.   II Έρχομαι από την άκρη μιας Αιωνιότητας. Με προβιά...

Όσο για σένα, θλίψη μη μιλάς Παράπονο κανένα να μην έχεις Αιώνες τώρα παίρνεις έναντι το πρώτο κλάμα της ζωής μας.  

Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά και απότομα. Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδόσου, μόλο που το...

Όταν σε φιλάω, δεν είναι μόνον το στόμα ή ο αφαλός ή οι μηροί σου που φιλάω.   Φιλάω ταυτόχρονα και τις ερωτήσεις και τις απαιτήσεις και τις...