Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Στον κήπο του Έρωτα πήγα, Και είδα εκείνο που δεν είχα ξαναδεί: Ένα Ξωκλήσι είχε χτιστεί καταμεσής, Εκεί που έπαιζα συχνά πάνω στη χλόη.   Και στο Ξωκλήσι οι...

Τη σκιά σου σμιλεύω. Της έχω ήδη αφαιρέσει τα χείλη, τα κόκκινα και σκληρά: έκαιγαν. Θα σ’ τα ‘χα φιλήσει πολύ περισσότερο. Ύστερα σταματάω στα μπράτσα σου, τα σβέλτα, τα...

Εδώ στου δρόμου τα μισά έφτασε η ώρα να το πω άλλα είναι εκείνα που αγαπώ γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα.   Στ’ αληθινά στα ψεύτικα το λέω και τ’...

Καθώς περνούν τα χρόνια πληθαίνουν οι κριτές που σε καταδικάζουν~ καθώς περνούν τα χρόνια και κουβεντιάζεις με λιγότερες φωνές, βλέπεις τον ήλιο μ’ άλλα μάτια~ ξέρεις πως εκείνοι που...

Πότε θα ξανάρθεις; Εσένα λέω, ανθισμένο μου κορίτσι, Πούχεις για πατρίδα την άνοιξη Και για σπίτι τα παιδικά μου παραμύθια. Έρωτά μου εσύ, Οπλισμένε με τα βέλη του θανάτου. Πότε...

H Ανάσα σου, είναι αυτή που τώρα αναβιώνει και μου θυμίζει πόσο καυτή ήταν· η απώλειά της με παγώνει εναντίον μου σ’ αυτό όλο το σύμπαν, περνούσε από το...

Ὁ παλιός μας Ἔρωτας, μὲ τὰ βάσανά του, ὁ καλός μας Ἔρωτας, ἦταν τοῦ θανάτου. Δέκα χρόνια στὴ σειρά, δίχως νὰ τὸ ξέρει, δέκα χρόνια στὴ σειρά, μᾶς κρατοῦσε ταίρι. Μᾶς βαστοῦσε...

Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι φλούδια φιστικιών και το τσαλακωμένο γράμμα μου. Ξύπνησαν λέξεις φράσεις ανακλαδίστηκαν έτριξα μήνες εκεί μέσα μέρες του κρύου νύχτες απ’ την κρεμάστρα μέσα στη σιωπή μήπως...

Καινούργιες θεωρίες. Τα μωρά δεν πρέπει να τ’ αφήνετε να κλαίνε. Αμέσως να τα παίρνετε αγκαλιά. Αλλιώς υπόκειται σε πρόωρη ανάπτυξη το αίσθημα εγκατάλειψης ενηλικιώνεται αφύσικα το παιδικό τους...

Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ' το πλήθος. Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν στ' αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο όταν του μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται....