Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας
Λησμοσύνη, Hart Crane
Η λησμοσύνη είναι ένα τραγούδι
που λευτερώνεται από ρυθμό και μέτρο και πλανιέται.
Η λησμοσύνη είναι σαν ένα πουλί που τα φτερά του συμβιβάστηκαν,
ακίνητα και απλωμένα,...
Πληγές του έρωτα, Federico Garcia Lorca
Το φως, αυτή η φωτιά που καίει τώρα.
Αυτός ο γκρίζος τόπος που με ζώνει.
Αυτή η θλίψη για μια ιδέα μόνη.
Η αγωνία τ’ ουρανού, της...
Ζωή, Κώστας Μόντης
Έτσι όπως τον αυτόματο τηλεφωνητή
που μόλις πάρετε τον αριθμό
αρχίζει να σας λέει πριν σας ακούσει,
έτσι όπως τον αυτόματο τηλεφωνητή
που έχει προγραμματισμένη την απάντηση,
που έχει...
Με το ταξί καλπάζοντας, Γιάννης Βαρβέρης
Ρομαντικό ταξί μέσα στη νύχτα
σαν άμαξα δαιμονισμένη.
Μαστίγωσε τους μαύρους σου άμαξα
ρίξε στην Πανεπιστημίου τ’ άλογα σου
με μια ελαφρά μου κλίση χαιρετώντας
τις φευγαλέες δενδροστοιχίες των...
Αν με ξεχάσεις, Pablo Neruda
Aν με ξεχάσεις…
Ένα
θέλω να ξέρεις.
Ξέρεις πώς είν’αυτό:
κοιτάζω
το κρυστάλλινο φεγγάρι, το κόκκινο κλαδί
του αργού φθινοπώρου στο παράθυρό μου,
αγγίζω
πλάι στη φωτιά
την ατάραχη στάχτη
ή το ρυτιδωμένο σώμα...
Οι τουλίπες του Σπινόζα, Χάρης Βλαβιανός
Δικό σου
«Όταν επιτέλους λάμψει το φεγγάρι
δεν θα ’χουμε ανάγκη άλλους παραδείσους,
αρχαίες μελωδίες,
άρπες, φλογερά πνευστά.
Απόψε ποθούμε μια ευτυχία λιγότερο πλαστή,
λουλούδια κόκκινα, κίτρινα, αληθινά
που τ’ άρωμά...
Άγγελος μόνος, Διονύσης Καρατζάς
Από τα φυτά,
που άφησες να φροντίζω όσο λείπεις,
το ένα έβγαλε πουλιά, το άλλο σύννεφα.
Έλα εσύ
κι εγώ σου φυλάω σπόρους βροχής
και τρυφερούς ανέμους.
Χαίρε, προσμένοντας κι...
Μόνο Που… Δεν Θα Ήταν Η Ζωή Μου, Erich Fried
Η ζωή θα ήταν ίσως πιο εύκολη
αν δε σε είχα ποτέ συναντήσει
Λιγότερος θρήνος
κάθε φορά που πρέπει να χωριστούμε
Λιγότερος φόβος
μπροστά στον επόμενο
και στον μεθεπόμενο χωρισμό.
Κι...
Μονοτονία, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Την μιά μονότονην ημέραν άλλη
μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί. Θα γίνουν
τα ίδια πράγματα, θα ξαναγίνουν πάλι -
οι όμοιες στιγμές μας βρίσκουνε και μας αφίνουν.
Μήνας περνά και...
Ψιλόβροχο, Μάρκος Μέσκος
Εψές το βράδυ κατά τη μαύρη νύχτα
ήρθες κοντά μου μα είχες άσπρα μαλλιά
σα να γεράσαμε μαζί και τώρα σιωπή
τυλίγει η αράχνη τον ιστό της.
Top
“Συμβολαιογράφος” με την Υρώ Μανέ στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ
του Νίκου Βασιλειάδη
Με την ΥΡΩ ΜΑΝΕ
Σκηνοθεσία: Γιώργος Καραμίχος
Η μεγάλη επιτυχία επιστρέφει για λίγες επετειακές παραστάσεις!
Από 20 Οκτωβρίου
ΑΙΘΟΥΣΑ ΘΕΑΤΡΟΥ
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Στις 20 Οκτωβρίου 2010, ξεκίνησε...
