Αρχική Ετικέτες Το Ποίημα της Ημέρας

Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Προσέγγιση, Γιάννης Ρίτσος

Μιλούσε για μυστικές αρτηρίες, για σιωπηλά εφόδια, για κείνο το ανάλαφρο βάρος στις πλάτες όταν η Μαρία λύνει την ποδιά της και κοιτάει απ’ το παράθυρο, όταν δυο...

Ο ήχος των ανθρώπινων ζωών, Charles Bukowski

παράξενη ζεστασιά, ζεστά και κρύα θηλυκά, είμαι καλός στον έρωτα, όμως ο έρωτας δεν είναι μόνο σεξ. οι περισσότερες γυναίκες που έχω γνωρίσει είναι φιλόδοξες, κι εμένα...

VΙΙ, Διονύσης Καψάλης

Ένα συναίσθημα αργό, καθώς τελειώνει κάτι που άρχισε – δεν ξέρω πόσα χρόνια· κι είναι νωρίς ακόμη· νύχτες με τριζόνια θα ‘ρθουν πολλές, και πάντα η μνήμη...

Ασφαλής, Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

Μη φοβάσαι δεν κινδυνεύεις πια τ' απερίσκεπτα δάχτυλα του έρωτα να χωθούν στις παλιές πληγές και να πονέσεις πάλι. Ηρέμησε δε θα ξαναφωτιστεί με κλεφτοφάναρα οράματα της μόνιμης πια νύχτας ο ουρανός. Δε...

Από τότε που με γνώρισες, Yvan Goll

Από τότε που με γνώρισες Γνώρισα κι εγώ τον εαυτό μου Το σώμα μου το 'νιωθα πιο ξένο Κι από μια ήπειρο μακρινή Δεν εξεχώριζα Ανατολή από Νότο Ο ώμος...

Σαντορίνη, Γιώργος Σεφέρης

Σκύψε αν μπορείς στη θάλασσα τη σκοτεινή ξεχνώντας τον ήχο μιας φλογέρας πάνω σε πόδια γυμνά που πάτησαν τον ύπνο σου στην άλλη ζωή τη βυθισμένη. Γράψε...

Η νύχτα, Ντίνος Χριστιανόπουλος

Η νύχτα επιδεινώνει τη μοναξιά καλλιεργεί τα κρυφά μας ερείπια. Η νύχτα επεξεργάζεται την ομορφιά καταρρακώνει την ικεσία μας.

Ο έρωτας η ποίηση, Paul Eluard

Ο έρωτας μου για να απεικονίσει τις επιθυμίες μου Έβαλε τα χείλη σου στον ουρανό των λέξεων σου όπως ένα άστρο Τα φιλιά σου στη ζωντανή...

Ο άνεμος στο νησί, Pablo Neruda

Ο άνεμος είν΄ένα άλογο άκου τον πως τρέχει για την θάλασσα, για τον ουρανό θέλει να με σηκώσει   Ακου τον άνεμο πως τριγυρνάει τον κόσμο για να πετάξει μακρυά   Κρύψε με...

Καμιά φορά, Κατερίνα Γώγου

Καμιά φορά ανοίγει η πόρτα σίγα σιγά και μπαίνεις. Φοράς άσπρο κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια. Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις. Έχω μείνει...

Top

|Victor Hugo

Tα σπίτια μοιάζουν με τους ανθρώπους που τα κατοικούν...    

Mea Culpa / Enigma