Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Μικρό μου τριαντάφυλλο, ρόδο μου μικρό, κάποιες φορές, μικροσκοπικό κι ολόγυμνο, μοιάζεις ότι στο χέρι μου χωράς, κι ότι στη χούφτα μου θα σε κλείσω και θα σε φέρω στο στόμα μου, όμως ξαφνικά τα...

Ήσουν όμορφος. Δεν σου το είπα ποτέ. Γι’ αυτό τα δάχτυλά μου σκάλωναν στα φρύδια και τις σχισμές των ματιών σου. Ήθελα να σε κλείσω στις χούφτες μου και...

Χυδαίος μεσολαβητής η νύχτα πάλι, με τα γλυκά δολώματα της κόλασης, μιαν αποτρόπαιη αγκαλιά θα σου προσφέρει, μιαν αγκαλιά που δε μιλάει, που δε γελάει, που δε γνωρίζει...

Η διάρκεια είναι πάθος. Ιδιαίτερα στην αγάπη. Σου το λέω εγώ που αγαπώ τόσους ανθρώπους επί τόσα χρόνια χωρίς να το ξέρουν. Μεταξύ μας για μένα τους αγαπώ. Μου κάνει...

Φτάνει νά μή σταματήση μεσοστρατίς, φτάνει νά μή μᾶς τά παρατήση μεσοστρατίς, φτάνει νά μήν ἀπελπιστῆ πριν ἀπελπιστοῦμε.    

Το ξέρεις, να σε ξαναχάσω πρέπει και δεν μπορώ. Σαν καλoστοχευμένη βολή με ξεσηκώνει κάθε έργο, κάθε κραυγή ως και η αλμυρή ανάσα που ξεχειλίζει απ’ τους μόλους...

Καμιά φορά ζηλεύεις κάτι πρόσωπα που δε σ' αφήνουν ούτε ν' αναπνεύσεις, μόνο επιμένουν να σου δείχνουν την ασκήμια σου, τη μαλθακότητα που πάντα σε προδίδει.   Μα όταν...

Το βασίλεμα που πέφτει,μαλακό κι αργό σαν χάδι, δεν είν΄άγγελμα, μονάχα ,των ονείρων που θα’ρθούν: όλων όσων θα πεθάνουν είναι σύμβολο το βράδυ κι όλων όσων θα...

Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα και θάβγω στους δρόμους όπως και χτες. Και δεν θα συλλογιέμαι παρά ένα κομμάτι απ' τον πατέρα κι ένα κομμάτι απ΄τη θάλασσα -...

Βράδυ. Σκοτεινό δωμάτιο. Η μουσική δυνατά. Όλοι κοιμούνται. Δυο κοιτιούνται, αγκαλιάζονται, φιλιούνται· Και φεύγουν   Βράδυ. Σκοτεινές σκάλες. Ησυχία. Ήμασταν οι μόνοι ξύπνιοι. Αγγιχθήκαμε, φιλιθήκαμε, γυμνωθήκαμε και σε κάτι σκαλοπάτια άχαρα αφήσαμε τα παιδιά μας.