Τις φωνές
Τις έγραψα για μιαν πεποίθηση
Καθώς θυμάμαι τα ανεπαίσθητα
Δειλινά υπό το αδόκιμο των στιγμών
Κύμα ή βράχος σε μια γη
Κάποτε δική μου
Όχι πια
Τα γραπτά μου αποτυγχάνουν
Σαν άγνωστοι περαστικοί
Που τώρα θυμίζουν τα ρολόγια
Μιλώντας μόνο για μένα
Θα μπορούσα κάποτε
Να είμαι ποιητής
Μα όχι.
…
Ο Βαγγέλης Ρουσσάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάρπαθο. Αποφοίτησε από το τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Αγάπησε από παιδί τη Λογοτεχνία, γιατί μέσα από εκείνην ξέφευγε από τον κόσμο που πολλές φορές επιβάλλεται στους ανθρώπους. Έκτοτε ανακάλυψε κι άλλες αγάπες. Όλες είχαν να κάνουν με μικρά – μικρά κομμάτια που κρύβονται μέσα σε ψυχές και περιμένουν να αναδυθούν. Πολλές από τις αγάπες του, τις εφηύρε γιατί ήταν εκείνες που χρειαζόταν, για να μην επιβιώνει μόνο. Τώρα, ξανά μαθαίνει να ψάχνει για χρώματα, και στιγμές και κομμάτια μικρά. Με την γνώση πως δεν θα τα βρει ποτέ όλα. Του αρκεί. Ταξιδεύει.
